„Książkowy azyl – czytelnicze wsparcie dla mniejszych i większych pacjentów”.

Termin zajęć

Tematyka

Sposób realizacji

Wrzesień/ październik 2025- spotkanie pierwsze

1.     „Ja co to takiego?” Oscar Brenifier

2.„Kropka” Peter H. Reynolds

3.„Bylejaczek „– Jerzy Ficowski

4.”Aby się wznieść” Cori Doerrfeld

1.      Głośne czytanie książki „Ja co to takiego?”

2.      Pogadanka na temat naszej osobowości
i cech charakteru.

3.      Wprowadzenie do tematu: rozmowa na temat tożsamości i emocji. Podkreślenie jak ważne
i potrzebne są nasze emocje.

4.     Tworzenie własnego „Ja” – Dzieci rysują lub wykleją obrazek, który pokazuje, kim są, co lubią, co jest dla nich ważne.

5.     Zabawa w „prawdziwe ja” – Praca w parach. Jedno dziecko mówi coś o sobie, a drugie słucha i potem powtarza, co usłyszało.

6.      Praca artystyczna: stworzenie słoika emocji.

7.     Wykonanie ilustracji prezentującej nasze pozytywne cechy.

8.     „Oswajamy nasze lęki” rysując je na kartce, nazywając je i opisując, w jaki sposób wpływają one na nasze życie.

1.     Krótkie omówienie, czym jest potencjał
i talenty.

2.      Zapoznanie uczniów z treścią książki „Kropka”.

3.      Refleksja: pytania po przeczytaniu utworu, np.:

- Jakie uczucia miała Vashti
na początku?

- Co zmieniło jej podejście
do rysowania?”  

4.     Zabawa w „kropkowe” historie – Każde dziecko wymyśla krótką historyjkę, zaczynając od słów „Pewnego dnia pojawiła się kropka...”, a potem dodaje swoje pomysły.

5.      Zadanie artystyczne: uczniowie na kartkach papieru malują swoje „kropki”. Może to być kropka ich marzeń, kropka ich talentów lub cokolwiek innego, co dla nich symbolizuje potencjał.

6.      Zabawa ruchowa – „Kropkowe kroki” – Ustawienie przez nauczyciela na podłodze różnych kropek z papieru. Zadaniem dzieci jest skakanie, chodzenie lub tańczenie po nich, wykonując jednocześnie różne zadania (np. skok na jednej kropce, obróć się na trzy kroki).

7.     Prezentacja prac: Każda grupa prezentuje swoją kropkę i mówi kilka słów o tym, co ona dla nich znaczy.

1.     Wprowadzenie do tematu wartości indywidualności, sensu życia i odwagi, by odnaleźć własną drogę – mimo że jest ona inna od oczekiwań otoczenia.

2.     Głośne czytanie książki „Bylejaczek” J. Ficowskiego

3.      Rozmowa kierowana (po przeczytaniu książki)

·       Jakie cechy ma Bylejaczek? Czy są one dobre, mimo że nie są „typowe”?

·       Czy kiedyś czuliście się jak Bylejaczek? Co wtedy pomogło?

·       Kim chciałby być Bylejaczek?  Dlaczego nie potrafił tego znaleźć?

·       Czy każdy musi wiedzieć, kim chce być od razu? Czy to jest w porządku nie wiedzieć?

·       Czy Bylejaczek był inny? Co znaczy być „innym” niż większość?

·       Czy trzeba być „kimś ważnym”, żeby być potrzebnym?

4.     Portret „Bylejaczków”

Dzieci tworzą własnego „Bylejaczka” – rysując postać, która nie musi być podobna do nikogo znanego. Dodają imię, cechy charakteru, ulubione zajęcia.

5.      Mapa tożsamości. Dzieci tworzą mapę swoich cech: w środku rysują siebie,
a wokół wypisują (lub rysują):

co lubią,

co ich cieszy/smuci,

co ich wyróżnia,

co sprawia, że są „sobą”

6.      Praca plastyczna :

Świat Bylejaczka:

• Praca zbiorowa ( na dużym brystolu) – dzieci tworzą wspólnie „krainę”, w której mieszkałby Bylejaczek. Każde dziecko dodaje coś od siebie: drzewo marzeń, rzekę spokoju, górę pytań, dom przytulny, itp.

1.      Wprowadzenie i rozmowa kierowana:

- pytania do uczniów, co według nich   oznacza "wznieść się" i w jakich sytuacjach czują się, że mogą się wznieść ponad trudności.

- czy mają własne doświadczenia związane z pokonywaniem przeszkód lub osiąganiem celów.

2.     Burza mózgów:

-Podział uczniów na małe grupy
i poproszenie ich, aby wymyślili różne sposoby, jak można się wznieść w trudnych sytuacjach, zarówno w życiu codziennym, jak i w trudnych chwilach. Każda grupa zapisuje swoje pomysły na tablicy multimedialnej lub na dużym arkuszu papieru.

3.     Głośne czytanie książki „Aby się wznieść” Cori Doerrfeld.

4.     Omówienie treści utworu,
ze szczególnym uwzględnieniem roli, pomysłów i zachowań, jakie prezentowały poszczególne zwierzęta- bohaterowie książki.

5.     Praca w grupie i platforma Wordwall.net:

- Wykonanie przez uczniów interaktywnych kart pracy na platformie Wordwall, które będą zawierały pytania lub zadania związane z treścią książki.

6.     Praca plastyczna:

- własna "mapa wzlotów
i upadków" – rysowanie sytuacji, w których uczniowie czuli,
że potrafią i mogą się wznieść, albo tych, w których czuli się niepewnie i coś ich powstrzymywało.

- drzewo z gałęziami symbolizującymi różne wyzwania i sukcesy.

Listopad/ grudzień 2025

Spotkanie drugie

1.„Czy mogę się przytulić?” Eoin McLaughlin

2. „Uczymy się wszystkimi zmysłami” Agnieszka Lubkowska

3.„Wspólny stół. „

Peter H. Reynolds

4.”Trzymaj mnie mocno” Jane Champan

1.      Głośne czytanie książki  pt. ”Czy mogę się przytulić?”

2.      Rozmowa kierowana:

·       „Dlaczego przytulanie jest ważne?”

·       Co czujesz, gdy ktoś Cię przytula?

·       Czy lubisz się przytulać? Dlaczego tak lub nie?

·       Kiedy najbardziej potrzebujesz przytulaska?

·       Jakie inne sposoby okazywania uczuć znacie?

3.     Praca z tablicą multimedialną

·       Prezentacja krótkich filmików, pokazujących różne formy okazywania uczuć: przytulanie, uśmiech, słowa wsparcia, gesty. Zadanie dzieci jest wskazanie, które z tych gestów najbardziej im się podobają i dlaczego.

4.     Zabawa „Przytulanie
i odpychanie”–  dzieci stoją
w kole, na hasło „Przytul się!” podchodzą do sąsiada i obejmują go delikatnie, a na hasło „Odsuń się!” odchodzą.

5.       Ćwiczenia pt „moc przytulenia”.

6.      Praca plastyczna:

- „Mój przytulak”

1.      Rozmowa kierowana:

- Ile mamy zmysłów? Czy potraficie
je wymienić?

- Którym zmysłem najczęściej się uczysz? (np. przez słuchanie, oglądanie, dotykanie, ruch)

- Czy można uczyć się przez zabawę?

A przez smak?

- Co robisz, gdy coś trudno ci zapamiętać?

- Czy znasz kogoś, kto ma „wyjątkowe zmysły”? (np. bardzo dobry słuch, wyczulony węch, lub wrażliwość na dotyk?)

- Którego zmysłu używasz najchętniej,
a który jest dla ciebie trudny? Dlaczego?

2.      Zajęcia grupowe i ruchowe

Zmysłowe stacje – mini gra terenowa. Przygotowanie 5 stanowisk, po jednym dla każdego zmysłu:

a.      WZROK Co zniknęło? – dzieci oglądają 10 przedmiotów, po chwili jeden znika – trzeba odgadnąć który.

1. SŁUCH Zgadnij dźwięk – puszczanie nagrań (ptaki, woda, dzwonek) – dzieci zgadują.
2.  WĘCH Co tak pachnie? – dzieci wąchają zapachy (cytryna, cynamon, kawa) z zamkniętymi oczami.
3. DOTYK Magiczne pudełko – dzieci dotykają różnych przedmiotów (gąbka, klocki, makaron) i opisują, co czują.
4. SMAK Słodkie, kwaśne, gorzkie? – z zamkniętymi oczami próbują np. kawałek cytryny, jabłko, kostkę gorzkiej czekolady.

3.     Ćwiczenie uważności: „Zatrzymaj się
i poczuj”

Wprowadzenie dzieci w krótkie ćwiczenie relaksacyjne:

·       usiądźmy w ciszy,

·       zamknijmy oczy,

·       co teraz słyszycie?

·       co czujecie na skórze (np. chłód powietrza)?

·       co czujecie w buzi (np. smak śniadania)?

·       co czujecie w ciele?

Potem dzieci rysują lub opowiadają,
co „usłyszały swoim ciałem”.

4.     Praca plastyczna

„Wyraź siebie!”

1.     Pytania do rozmowy:

-Czym dla ciebie jest „wspólny stół”?

-Z kim najczęściej siadasz do stołu?
Co wtedy czujesz?

-Dlaczego warto zapraszać innych
do wspólnego stołu?

-Czy można mieć „wspólny stół” z kimś bardzo innym od nas?

-Co możemy wnieść do wspólnego stołu poza jedzeniem? (np. uwagę, rozmowę, ciepło, szacunek)

-Czy w twoim otoczeniu jest ktoś, kto czuje się „poza stołem”? Jak można to zmienić?

-Mój symboliczny stół – kogo zaproszę
i co przyniosę?

2.     Praca plastyczna

Dzieci rysują okrągły stół, przy którym siedzą osoby, które chcieliby zaprosić. Mogą to być:

bliscy,

przyjaciele,

ktoś, kto potrzebuje wsparcia,

postacie z bajek/literatury,

osoby, z którymi chcieliby się lepiej poznać.

Następnie rysują/przyklejają/wycinają to, co przyniosą symbolicznie do tego stołu (np. „dzbanek śmiechu”, „ciasto zrozumienia”, „chleb wsparcia”).

3.      Zaprojektuj własny wspólnotowy stół

Dzieci (indywidualnie lub w parach) projektują oryginalny „stół idealny do rozmów”:

-z jakiego jest materiału?

-co ma w środku? (np. ekran do dzielenia się wspomnieniami, pudełko z pytaniami, podgrzewacz do herbaty i serca)

-dla ilu osób?

-jakie ma kształty? (okrągły, w kształcie serca, spiralny)

4.      Praca w grupie

„Zbudujmy wspólny stół „

Grupa  tworzy duży wspólny plakat, gdzie: każdy uczeń rysuje swój „talerz”
i podpisuje, co przynosi od siebie do wspólnego stołu (np. „cierpliwość”, „humor”, „słuchanie”, „dobry pomysł”). Talerze są układane wokół wspólnego „stołu” – np. dużego okręgu na brystolu.

5.     Scenki dramowe

Grupy 3–4 osobowe przygotowują mini scenki na temat:

- Kiedy ktoś siedzi sam, a ja mogę podejść…

-Nowy kolega w klasie – jak zaprosić go do wspólnego stołu?

-Co się dzieje, gdy nie słuchamy się nawzajem przy stole?

1.     Zapoznanie z książką „Trzymaj mnie mocno” J. Chapman- zwrócenie uwagi na szatę graficzną książki.

2.      Rozmowa kierowana :

-  Kiedy czujemy się bezpiecznie?

- Czy przyjaźń może pojawić się
w trudnym dla nas momencie?

- Jakie cechy posiada prawdziwy przyjaciel?

- Czy bliskość i obecność drugiej osoby jest nam potrzebna?

3.     Pogadanka na temat roli bliskości
w naszym życiu.

4.      Jaki powinien być prawdziwy przyjaciel?- burza mózgów.

5.      Praca w grupie- wypisanie cech przyjaciela na dużym brystolu.

6.     Test na tablicy multimedialnej
z użyciem platformy learningg.apps: „czy jestem dobrym przyjacielem?”

7.      Praca plastyczna :

·       Koperta z serduszkiem dla przyjaciela wykonana metodą origami

·       Pudełeczko przyjaźni.

·       Brelok dla przyjaciela

·       Moja osobista „wyderka”

Styczeń/ luty 2026 spotkanie trzecie

1.„Budujemy poczucie własnej wartości” Ewa Borowska

2.„Może”Koby Yamanda

3. „Uczymy się planować” Agnieszka Łubkowska

4.„Nie bój się!” M. Rezkowa, L. Urbanek, J. Kase

1.      Rozmowa kierowana po przeczytaniu książki :

- Co to znaczy mieć poczucie własnej wartości?

- Jak czujesz się, gdy ktoś cię pochwali?
A gdy ktoś cię krytykuje?

- Czy myślenie o sobie dobrze
to przechwalanie się? Dlaczego nie?

- Za co możesz siebie pochwalić? (nawet dziś, teraz!)

- Czy warto porównywać się z innymi?
Co może z tego wyniknąć?

- Jak możemy pomóc komuś, kto w siebie nie wierzy?

- Czy twoje „wartościowe cechy” muszą być widoczne dla innych, by były prawdziwe?

2.     Praca plastyczna:

- „Lustro mocy” – autoportret z afirmacjami

Dzieci rysują siebie w ramce. Wokół wpisują hasła:

„Lubię w sobie…”

„Jestem dobry/a w…”

„Pomagam, gdy…”

„Jestem wyjątkowy/a, bo…”

3.     Drzewo wartości / Drzewo Ja. Dzieci rysują, bądź malują farbami drzewo, na którym umieszczają informacje na swój temat. Praca musi zawierać:

Pień drzewa: imię dziecka lub hasło „Jestem”.

Gałęzie: cechy charakteru, umiejętności, talenty.

Korzenie: wartości, które są ważne (np. rodzina, przyjaźń, uczciwość).

Liście: marzenia, cele.

4.     Zabawa pt. Krzesło wartości

Dziecko siada na specjalnym „krześle mocy” (np. ozdobionym wcześniej przez grupę).

Każdy mówi mu jedną pozytywną rzecz – coś, co w nim lubi, ceni, co zauważył.

1.     Wspólne czytanie książki „Może” Koby’ego Yamandy

2.     Zwrócenie uwagi na szatę graficzną książki

3.     Pogadanka na temat potencjału.

4.      Wykonanie mapy skojarzeń do słowa Potencjał

5.     Zajęcia twórcze-Uczniowie tworzą plakat przedstawiający ich ulubioną postać lub scenę z książki.

6.      Burza mózgów- W jaki sposób możemy wykorzystać nasz potencjał w przyszłości?

7.     Praca plastyczna:

- Wykonanie zakładki do książki

- Pudełko wykonane metodą origami

-Zabawa dydaktyczna- koło fortuny
z przykładami naszych zainteresowań

  8. Gry i zabawy rozwijające kreatywność

1.     Rundka na rozpoczęcie zajęć: . Zaplanujmy wspólną imprezę.

Zadanie w grupach (2–4 osoby):

Dzieci dostają zadanie zaplanowania wydarzenia (np. klasowego pikniku, urodzin, gry terenowej).

Opracowują:

listę zadań,

kto za co odpowiada,

w jakiej kolejności trzeba działać,

co może pójść nie tak i jak temu zapobiec.

Na koniec: każda grupa prezentuje swój plan

2.     Wspólne czytanie książki „Uczymy się planować” lub jej fragmentów.

3.     Rozmowa kierowana po przeczytaniu książki:

- Czy zdarzyło ci się czegoś nie zdążyć zrobić? Dlaczego?

- Czy lubisz mieć zaplanowany dzień, czy wolisz działać spontanicznie?

- Jak wygląda twój poranek / wieczór – czy masz swoją rutynę?

-Co się dzieje, gdy nie zaplanujemy czegoś dobrze?

- Czy planowanie oznacza, że wszystko musi być perfekcyjne?

- Dlaczego warto zostawić miejsce
w planie na odpoczynek i zabawę?

- Jak planować, żeby było łatwiej – a nie trudniej?

4.     PRACA PLASTYCZNA:

Mój planowany dzień (lub tydzień)

Dziecko tworzy swój plakat z planem dnia (lub tygodnia), uwzględniając naukę, obowiązki domowe, zabawę, czas

z bliskimi, odpoczynek. Młodsze dzieci rysują obrazki zamiast pisać

5.     Zegar mojego dnia

Zadanie: Dzieci rysują tarczę zegara (lub otrzymują gotową). Dzielą dobę na fragmenty i wpisują je kolorami: szkoła, jedzenie, zabawa, odpoczynek, sen itp.

6.      Gra: „Misja niemożliwa – zaplanuj dzień bohatera”

7.     Zabawa ruchowa z elementem logicznym: Dzieci losują „postać” (np. nauczyciel, piłkarz, detektyw, strażak, księżniczka, programista). W grupach planują jeden pełen dzień tej osoby:

- kiedy wstaje?

- co robi rano?

- co musi zaplanować, by osiągnąć cel misji?

Potem odgrywają mini scenkę.

1.     Czytanie utworu „Nie bój się!” M. Rezkowej, L. Urbanka, J. Kase.

2.     Rozmowa na temat strachu, uzmysłowienie uczniom, że strach jest częścią życia.

3.     Dyskusja grupowa: burza mózgów na temat odwagi. Uczestnicy mogą dzielić się przykładami osób, które wykazały się odwagą (w historii, literaturze, ich własnym życiu).

4.     Zadania na tablicy multimedialnej: Czym jest ODWAGA?

5.     Prezentacja bohaterów z bajek
i filmów, którzy pokonywali własny strach- opis postaci

6.     Opowieści o odwadze: Uczestnicy przygotowują krótkie opowieści lub prezentacje na temat wydarzeń, w których wykazali się odwagą. Może to być zarówno osobiste doświadczenie, jak
i historia kogoś znanego.

7.     Gry i zabawy na platformie learningg apps- przypasowywanie bohaterom bajek ich atrybutów.

8.      Prace plastyczne:

·       Stworek wykonany z ziemniaka
i kolorowych drucików,

·       Projektowanie własnego talizmanu,

·       Wykonanie „strasznych buziek”
z koralików Pyssla,

·       Tworzenie czapek odwagi metodą origami

Marzec/ kwiecień 2026spotkanie czwarte

1.„Którędy na Różaną?” Magdalena Kiełbowicz

2.„Kiedy nie możemy się przytulić.”

Eoin McLaughlin, Polly Dunbar

3.„Wielka księga emocji” Esteve Pujol, Pons Rafael Bisquerra Alzina

4. „Co robisz z problemem?” Kobi Yamanda , Mae Besom

1.     Wspólne czytanie książki „Którędy na Różaną?”

2.     Rozmowa kierowana:

·       Czym dla ciebie jest dom? Czy to tylko budynek?

·       Czy kiedyś musiałeś/aś coś zostawić za sobą? Jak się wtedy czułeś/aś?

·       Czy łatwo jest zacząć coś
od nowa w nowym miejscu?

·       Jak można pomóc komuś, kto jest „nowy” (np. w szpitalu)?

·       Dlaczego czasem boimy się zmian? Co może pomóc w ich oswojeniu?

·       Czy dom to miejsce, czy ludzie? A może coś więcej?

·       Co znaczy “czuć się jak
w domu”?

3.     Praca plastyczna:

·       Mapa mojej Różanej – czyli mojego miejsca na świecie- tworzenie symbolicznej mapy „Różanej” – miejsca, które daje mu poczucie bezpieczeństwa
i bycia sobą.

·       Dom z emocji

Dzieci rysują dom. W każdym pokoju rysują lub zapisują emocje, które mogą być związane z przeprowadzką, nowym miejscem, rozłąką, poznawaniem nowych ludzi (np. radość, smutek, lęk, ciekawość, złość, nadzieja).

4.     Praca w grupie/ zabawa integracyjna

Kto jest nowy w mieście? – Dzielimy zespół na 2 grupy:

- mieszkańcy Różanej,

- nowi przybysze

Nowi opowiadają, kim są, skąd przybyli (mogą wymyślić), czego się obawiają.

Mieszkańcy opowiadają, co można u nich robić, co jest fajnego, jak można pomóc komuś, kto czuje się obco.

5.      Drzewo wspólnoty

Zadanie grupowe:

Cała grupa tworzy jedno wielkie drzewo – symbol wspólnoty i bycia razem. W pracy muszą znaleźć się elementy takie jak:

pień: wspólne wartości (np. szacunek, wsparcie),

liście: każde dziecko pisze na jednym liściu coś, co wnosi do grupy (np. „umiem słuchać”, „mam dobre pomysły”, „zawsze się dzielę”),

korzenie: co nas łączy mimo różnic?

1.     Rundka na rozpoczęcie zajęć:

·       Muzyka i emocje- Przygotowanie różnych utworów muzycznych, które wywołują różne emocje.
Po wysłuchaniu utworów uczniowie opowiadają, jakie emocje odczuwają i jakie kolory im się z nimi kojarzą.

·       Gry dramowe- Wyrażanie emocji przez ruch. Uczniowie odgrywają sytuacje związane z określonymi emocjami. Na przykład, co czują, gdy dostają prezent lub kiedy się boją?

·       Kreatywne działania z ciałem- Zabawa- Uczniowie komunikują się za pomocą gestów, np. pokazując, jak mogą wykazać miłość lub wsparcie, gdy przytulenie nie jest możliwe. Można użyć rekwizytów, takich jak maskotki.

2.     Wspólne czytanie książki „Kiedy nie możemy się przytulić”

3.     Rozmowa kierowana:

- Dlaczego przytulanie jest ważne?
Co czujemy, kiedy się przytulamy?

- Czy można okazywać uczucia inaczej niż przez dotyk? Jak?

- Czy kiedykolwiek nie mogliście się
z kimś przytulić, choć bardzo chcieliście? Jak to było?

- Dlaczego ważne jest, by szanować granice innych? (np. nie każdy lubi być przytulany)

- Jak można pokazać komuś, że nam na nim zależy, bez przytulania?

- Co daje nam poczucie bliskości z drugim człowiekiem?

- Jak radzić sobie z tęsknotą za kimś, kogo nie możemy zobaczyć lub dotknąć?

4.      Praca w grupach- Podzielenie uczniów na małe grupy i poproszenie, aby każdy zespół wymyślił scenkę, w której bliskie osoby nie mogą się przytulić, ale znajdują inne sposoby na okazanie sobie uczuć (np. poprzez słowa, gesty, rysunki).

5.     Papierowe serca- Przygotowanie kolorowych papierowych serc, na których uczniowie rysują pozytywne słowa, które mogą wysłać swoim przyjaciołom lub rodzinie w sytuacjach, gdy nie mogą się przytulić.

6.      Kod bliskości – jak się komunikować bez dotyku? Dzieci w parach lub grupkach tworzą zestaw „gestów bliskości” bez przytulania, np.:

ukłon głową,

złożone dłonie,

ręka na sercu,

„żółwik” łokciem,

uśmiech,

specjalny znak palcami.

1. Rozpoczęcie rozmową kierowaną:

• jakie emocje najczęściej odczuwacie, kiedy jesteście w szpitalu, co pomaga wam się uspokoić lub poczuć lepiej?

2.     Praca z tablicą multimedialną
z wykorzystaniem platformy Wordwall.net- rodzaje emocji. Poproszenie uczniów, aby wybrali te, które najbardziej do nich pasują.

1. Burza mózgów:

• Podział uczniów na małe grupy
  i poproszenie ich, aby wymyślili sposoby radzenia sobie z trudnymi emocjami, korzystając z książki jako inspiracji.

1. Praca w grupie:

• Praca z kartami pracy: pytania dotyczące emocji, np. "Co czujesz, gdy jesteś smutny?", "Jak możesz sobie pomóc, gdy odczuwasz złość?".

1. Praca plastyczna:

• Kolaż przedstawiający różne emocje
  i sposoby ich wyrażania.
• Malowanie kamieni, tworzenie własnych talizmanów emocji

5.     Gra dydaktyczna „Emocje”

1.     Rozmowa wprowadzająca:

- w jakich sytuacjach się denerwujemy?

-Jak zachowuje się nasz organizm
w momentach dla nas trudnych?

2.     Pogadanka na temat lęków
i sposobów radzenia sobie z nimi.

3.     Mapa kojarzeń- w jaki sposób zwalczamy problem?

4.     Czytanie książki Yamandy Kobi, Mae Besom pt „Co zrobisz
z problemem?”

5.     Praca plastyczna:

-parasol ochronny na trudny dzień- wykonany
z wykorzystaniem kółek origami

-„Moje wyzwania i ja” z wykorzystaniem suchych pasteli

6.     Zabawa dydaktyczna- „wyturlaj historię opowiedz ją”

7.     Ćwiczenia oddechowe
z unoszeniam kartki  jako sposób, na ukojenie nerwów.

Maj/ czerwiec2026

spotkanie piąte

1.”Uczuciometr Inspektora Krokodyla.”  Susanna Isern.

2.„Wielki skok Neli” Cori Doerrfeld

3. „Pięknie dziękuję” Ellen Surrey

4.”A królik słuchał” Cori Doerrfeld

1.      Zapoznanie uczniów z książką „Uczuciometr Inspektora Krokodyla”

2.      Pogadanka na temat : „Czym jest uczucie?”

3.     Prezentacja uczuciometra
i przedstawienie dzieciom Emoludków symbolizujących następujące emocje:

- Jupi – radość

-  Pan  Frasunek – smutek

- Pan Jajaja – zawiść

- Konfuzja – wstyd

- Cykorek – strach

- Pan Dajmito – zazdrość

- Ojejka – zaskoczenie

- Nerwa – złość

- Paskuda – wstręt

- Amoruś – miłość

4.     Tworzenie Walizki/kuferka emocji, gromadzenie wspólnie z uczniami przedmiotów służących wyrażaniu emocji lub ich regulowaniu.

5.      Zabawa dydaktyczna- mierzymy nasze emocje

6.      Zabawa ruchowa pt „uczucie stop! Zamiana miejsc”

7.      Scenki dramowe- „co się stanie, gdy spotkają się skrajne emocje?”

8.     Ćwiczenie werbalne- gwiazda skojarzeń do uczuć: „radość”, „smutek”, „żal” i „złość”.

- Praca plastyczna:

·       Wykonanie przez uczniów wybranej Emotikonki emocji – uzasadnienie wyboru.

·       Tworzenie własnej miarki nazywającej poszczególne emocje.

1.     Rozmowa kierowana lub pogadanka:

Rozmowa o emocjach i sytuacjach, które pojawiają się w książce ( w jaki sposób Nela radzi sobie z wyzwaniami i co można zrobić, gdy czujemy się niepewnie).

2.      Pytania do uczniów:

- Czy kiedykolwiek czuliście się niepewnie lub mieliście trudności
z podjęciem decyzji.

3.     Burza mózgów:

Uczniowie wymyślają różne sposoby, jak można pomóc komuś, kto boi się zrobić „wielki skok” (np. w życiu, w nauce,
w relacjach). Zapisanie pomysłów na tablicy multimedialnej lub na dużym papierze, aby wszyscy widzieli.

4.     Praca w grupach.

Podział uczniów na małe grupy. Każda
z nich otrzymuje kartę pracy z pytaniami dotyczącymi książki, np.:

- Co najbardziej podobało Ci się
w zachowaniu Neli?

-Co byś zrobił/zrobiła na jej miejscu?

-Jakie emocje odczuwała Nela?

5. Praca na platformie Wordwall.net.

Zadania interaktywne:

-  dopasowywanie emocji do sytuacji,

 - quizy o treści książki,

- układanie historii według kolejności wydarzeń.

6.  Praca plastyczna:

- „Mój „wielki skok” w życiu- z użyciem farb i pasteli,

- malowanie sceny z książki,

- stworzenie żółwicy Neli
z wykorzystaniem maszyny kolorów.

1.     Głośne odczytanie książki „Pięknie dziękuję” Ellen Surrey.

2.     Rozmowa na temat wartości płynącej z doceniania najbliższych nam osób.

3.      Pogadanka na temat:

- komu chciałbym/ chciałabym podziękować i za co?

- w jaki sposób okazuję wdzięczność bliskim?

4.        Zabawa ruchowa:

-proszę, dziękuję, przepraszam- zastosowane według poleceń nauczyciela w rytm muzyki.

- co czujesz? – zabawa
z elementami dramy.

5.      Praca plastyczna:

- Kostka emocji

- Serce z origami dla bliskiej osoby.

6.      Rozkodowanie ilustracji- przyporządkowanie „magicznych słów w odpowiednim miejscu”

1. Rozmowy o emocjach – Poproszenie dzieci, aby opowiedziały o sytuacjach, kiedy czuły się smutne, radosne lub zaniepokojone.
2. Pogadanka na temat - dlaczego ważne jest słuchanie i wspieranie innych?
3. Ćwiczenia z aktywnego słuchania – zadaniem dzieci jest opowiadanie czegoś, podczas, gdy reszta będzie musiała aktywnie słuchać i potem powtórzyć, co usłyszała.
4. Tworzenie własnej historii – dzieci wymyślają własną opowieść o zwierzątku, które słucha innych i pomaga im rozwiązać problem.
5. Praca plastyczna 

– stworzenie wspólnie plakatu lub kolażu przedstawiającego sceny z książki, skupiając się na emocjach i słuchaniu.

1. Zabawa w „słuchanie
   i odgrywanie ról” – Podział uczniów na pary. Zadaniem dzieci jest odegranie scenki, w których jedno dziecko jest królikem słuchającym, a drugie opowiada o swoim problemie.