„Oddział bajka - wędrująca szpitalna biblioteka” to projekt, realizowany przez Fundację Serdecznik. Na potrzeby tego projektu, stworzone zostały tzw. Bajkowozy, czyli wędrujące biblioteki, wyposażone w książki m.in. terapeutyczne, mające na celu :
- Wsparcie emocjonalne: Pomagają dzieciom radzić sobie z lękiem, smutkiem i innymi emocjami związanymi z chorobą.
- Zrozumienie sytuacji: Umożliwiają dzieciom lepsze zrozumienie ich stanu zdrowia oraz procesu leczenia.
- Budowanie więzi: Czytanie w grupie sprzyja integracji i budowaniu relacji między dziećmi oraz z nauczycielami.
- Rozwój umiejętności społecznych: Dzieci uczą się empatii i współpracy poprzez wspólne czytanie i dyskusje o książkach.
„Bajkowozowa walizka - książki dla mniejszych i większych czytelników” to projekt dedykowany pacjentom oddziału onkologii dziecięcej Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 im. A. Jurasza w Bydgoszczy. Najważniejszym celem tego projektu jest przede wszystkim dostarczenie dzieciom chwili wytchnienia i radości w trudnym czasie. Książki mają moc przenoszenia nas w inne światy, co może być niezwykle ważne dla dzieci, które zmagają się z ciężką, przewlekłą chorobą.
Bardzo ważnym aspektem projektu „Bajkowozowa walizka- książki dla mniejszych i większych czytelników” jest także rozwijanie wyobraźni i kreatywności, oraz wsparcie emocjonalne małych pacjentów i ich rodzin. Magiczne opowieści mogą pomóc w radzeniu sobie z lękiem, bólem czy izolacją, a także budować więzi między dziećmi, a ich bliskimi, gdy wspólnie odkrywają nowe historie.
Dodatkowo, projekt może angażować również dorosłych do czerpania radości z czytania i dzielenia się opowieściami z dziećmi, co sprzyja tworzeniu pozytywnej atmosfery w szpitalu. W ten sposób, magiczne książki stają się nie tylko źródłem rozrywki, ale także narzędziem wsparcia i nadziei w trudnych chwilach.
Realizacja projektu następować będzie poprzez połączenie zajęć czytelniczych z aktywnością plastyczną dzieci - uczestników zajęć. W tym celu wykorzystane zostaną pozycje książkowe znajdujące się w wyposażeniu Fundacji Serdecznik w Poznaniu, a także pozycje
ze zbioru szkolnej biblioteki, które wpisują się w założenia projektu.
Cele terapeutyczne:
- Wspieranie czytelników w zrozumieniu i zarządzaniu swoimi uczuciami,
- Zrozumienie emocji: co czuję, dlaczego tak się czuję i jakie są źródła moich emocji,
- Skupienie się na wspieraniu rozwoju emocjonalnego i społecznego uczestników.
Cele ogólne :
- promowanie czytelnictwa: Zachęcanie dzieci i dorosłych do regularnego czytania, co może przyczynić się do rozwoju ich wyobraźni, słownictwa i umiejętności językowych.
- wsparcie emocjonalne: Użycie bajek jako narzędzia do radzenia sobie z emocjami, lękami czy trudnymi sytuacjami życiowymi. Bajkoterapia może pomóc w zrozumieniu i przetwarzaniu emocji.
- rozwój umiejętności społecznych: Poprzez wspólne czytanie i omawianie bajek, uczestnicy mogą rozwijać umiejętności komunikacyjne, empatię oraz zdolność do współpracy.
- edukacja i rozwój osobisty: Wprowadzenie dzieci w świat wartości, moralności i różnych perspektyw życiowych poprzez opowieści, co może wspierać ich rozwój osobisty.
- integracja społeczna: Tworzenie przestrzeni, w której różne grupy wiekowe i społeczne mogą się spotykać, dzielić doświadczeniami i wspólnie odkrywać magię bajek.
Cele operacyjne:
- Uczeń analizuje i interpretuje teksty literackie oraz rozwija krytyczne myślenie.
- Doskonali umiejętności czytania, zarówno techniczne, jak i interpretacyjne.
- Poznaje sposoby, jak zadbać o swoje zdrowie psychiczne oraz fizyczne.
- Dostrzega i określa wartość emocji w życiu człowieka.
- Opisuje sytuacje, które mogą wywoływać konkretne emocje.
- Identyfikuje pozytywne i negatywne skutki emocji.
- Poznaje techniki radzenia sobie z trudnymi emocjami (np. medytacja, rozmowa, aktywność fizyczna).
- Samodzielnie projektuje i estetycznie wykonuje tematyczne prace plastyczne.
- Współpracuje w grupie.
- Planuje i organizuje własną pracę.
- Samodzielnie rozwiązuje łamigłówki umysłowe.
- Wypowiada się na forum grupy, a także prezentuje swoje prace.
- Buduje relacje, tworzy więzi, wymienia spostrzeżenia.
Realizacja projektu w szpitalu:
Projekt realizowany będzie w ramach pozalekcyjnych zajęciach wychowawczych na Oddziale Pediatrii, Hematologii i Onkologii Dziecięcej Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 w Bydgoszczy.
Czas realizacji projektu: cały rok szkolny 2024/2025
Forma pracy: grupowa (dzieci z klas I-VIII szkoły podstawowej), indywidualna, w parach
Metody:
- słuchanie utworów,
- swobodne wypowiedzi,
- omawianie treści przeczytanych książek,
- rozmowa na temat cech i zachowań bohaterów książek,
- doskonalenie pamięci i czytania ze zrozumieniem.
- quizy, rebusy, krzyżówki tematyczne.
Metody eksponujące:
- inscenizacje niektórych opowiadań,
- ekspresja plastyczna.
Ewaluacja projektu
- obserwacja zaangażowania uczestników zajęć, ich reakcji, sposobu wyrażania emocji
- rozmowy z wychowankami na temat atrakcyjności zajęć i ich wartości dla uczestników
- prezentacja efektów prac podczas wystaw i publikacji na stronie internetowej szkoły i szkolnym profilu FB
Harmonogram działań – realizacja projektu
Termin zajęć |
Tematyka |
Sposób realizacji |
Wrzesień/ październik 2024 - spotkanie pierwsze
|
1. „Ja co to takiego?” Oscar Brenifier
2. „Kropka” Peter H. Reynolds
3. Kotka Wiktoria Agnieszka Wojdowicz
4. Niedzwiadek Albert uważność
|
- Głośne czytanie „Ja co to takiego?”, - Pogadanka na temat naszej osobowości - Wprowadzenie do tematu: rozmowa na temat tożsamości i emocji. Podkreślenie jak ważne i potrzebne są nasze emocje. - Praca artystyczna: stworzenie słoika emocji. - Wykonanie ilustracji prezentującej nasze pozytywne cechy. - Ćwiczenia praktyczne: stworzenie mapy myśli na temat swoich wartości i marzeń - „Oswajamy nasze lęki” rysując je na kartce, nazywając je i opisując, w jaki sposób wpływają one na nasze życie.
- Krótkie omówienie, co to jest potencjał - Zapoznanie uczniów z treścią książki „Kropka”, - Refleksja: pytania po przeczytaniu utworu, np. „Jakie uczucia miała Vashti na początku? Co zmieniło jej podejście do rysowania?” - Zadanie artystyczne: uczniowie na kartkach papieru malują swoje „kropki”. Może to być kropka ich marzeń, kropka ich talentów lub cokolwiek innego, co dla nich symbolizuje potencjał. - Podział na grupy: Uczniowie pracują - Prezentacja prac: Każda grupa prezentuje swoją kropkę i mówi kilka słów o tym, co ona dla nich znaczy.
Wprowadzenie do tematu uważności: rozmowa na temat tego, jak ważna jest uważność i bycie obecnym w danej chwili. - Głośne czytanie książki „Kotka Wiktoria - Dyskusja z dziećmi o tym, co to znaczy być uważnym. Jakie sytuacje w życiu codziennym wymagają uważności? Jak Wiktoria praktykuje uważność? - Działanie: Dzieci wykonują rysunek przedstawiający ich ulubioną scenerię, - Praca plastyczna : malowanie kamieni w taki sposób, aby przypominały o uważności (np. symbole medytacji, kwiaty, które kojarzą się z relaksem). - Karty uważności: wykonanie kart, na których będą wypisane różne praktyki uważności (np. głębokie oddychanie, obserwowanie chmur, słuchanie dźwięków przyrody). - Uważność w ruchu : wykonanie prostych ćwiczeń jogi dla dzieci, ucząc ich, jak skupić uwagę na swoim ciele i oddechu.
- Rozmowa wprowadzająca: Pytania - Czytanie fragmentów książki: Wybór krótkich fragmentów dotyczących uważności. Omówienie, co oznaczają. - Ćwiczenie uważności: Wprowadzenie praktycznych ćwiczeń, np. skoncentrowanie się na oddechu przez kilka minut lub obserwowanie otoczenia i opisywanie zmysłami, co się widzi, słyszy i czuje. -Podział na grupy: Uczestnicy dzielą się na małe grupy. Każda grupa tworzy plakat przedstawiający różne techniki uważności (np. medytacja, joga, spacery w ciszy). - Prezentacja plakatów: Grupy prezentują swoje plakaty, a następnie wszyscy wspólnie ustalają, które techniki chcieliby spróbować. - Warsztat artystyczny: Uczestnicy przygotowują rysunki, kolaże lub piszą wiersze na temat uważności. - Prezentacja prac: Każdy uczestnik ma możliwość zaprezentowania swojej pracy -Refleksja: Na zakończenie grupowa dyskusja na temat tego, co nowego nauczyli się o sobie i innych. |
Listopad/ grudzień 2024 spotkanie drugie |
1.„Czy mogę się przytulić?” Eoin Mc Laughlin, Polly Dunbar
2. Julka i Janek. Czego nie lubi nieśmiałość. Kasia Keller
3. Julka i Janek. Co Lubi miłość. Kasia Keller
4.Wspólny stół. Peter H. Reynolds
|
- Głośne czytanie książki pt. ”Czy mogę się przytulić?” - Pogadanka na temat sposobów okazywania wsparcia, - Rozmowa o potrzebie bycia zauważonym, dostrzeżonym i zrozumiałym w sytuacji dla nas trudnej, - Gry i zabawy tematycznie związane z treścią opowiadania, - układanie historii za pomocą „kości opowieści”, - wykonanie ilustracji przedstawiającej głównych bohaterów opowiadania, - ćwiczenia pt „moc przytulenia”. - opowiadanie historii za pomocą pacynek.
- Dyskusja, pytania kierowane do dzieci, co to znaczy być nieśmiałym. Jakie sytuacje mogą powodować, że czują się niepewnie? - Teatrzyk emocji - Uczniowie tworzą własne "karty emocji", na których rysują różne emocje, w tym nieśmiałość. Można również dodać krótkie opisy sytuacji, w których czują się w dany sposób. - Lista pozytywnych afirmacji- tworzenie - Zaprojektowanie plakatów z wyżej wymienionymi afirmacjami. - Karty pracy z różnymi sytuacjami społecznymi (np. witanie się z nową osobą, prezentacja przed klasą). Dzieci losują kartę
- Głośne przeczytanie i omówienie książki „Julka i Janek. Co lubi miłość”. - Tworzenie plakatów: Dzieci mogą stworzyć plakaty przedstawiające ulubione postacie - Gra w pytania i odpowiedzi: Po przeczytaniu książki, uczniowie biorą udział w grze, - Teatrzyk kukiełkowy: Uczniowie tworzą kukiełki przedstawiające głównych bohaterów i inscenizują wybrane sceny - Rysowanie i malowanie: Uczniowie rysują swoje ulubione momenty lub postacie. Mogą również namalować swoje wyobrażenie miejsca, w którym rozgrywa się akcja książki. - Historia w innym wydaniu: Uczniowie wymyślają alternatywne zakończenie lub nową przygodę dla Julki i Janka. Mogą to zapisać lub przedstawić na forum grupy. - Sesja pytań o uczucia: Rozmowa o uczuciach, które książka porusza. Uczniowie dzielą się swoimi uczuciami - Dyskusja o różnorodności: Po przeczytaniu książki, uczestnicy dzielą się swoimi doświadczeniami związanymi - Gra w role - odegranie przez uczniów scenek na podstawie różnych sytuacji przedstawionych w książce. - Praca z materiałami wizualnymi Uczestnicy tworzą kolaże lub plakaty nawiązujące - Przysłowia mają moc - wyszukiwanie - Praca plastyczna – makramowy liść dla bliskiej osoby |
Styczeń/ luty 2025 spotkanie trzecie |
1. Miłość Corrinne Averiss, Kirsti Beautyman
2. Może Koby Yamanda
3. A to. Peter H. Reynolds
4. Nie bój się! M. Rezkowa, L. Urbanek, J. Kase |
- Głośne czytanie książki pt. „Miłość” - Rozmowa na temat więzów rodzinnych, - Pogadanka na temat miłości, więzi, tęsknocie i rozłące. - Podział uczniów na grupy – przydzielenie poszczególnym grupom różnych aspektów miłości (np. miłość rodzinna, przyjacielska, partnerska). - Plakat- uczniowie ilustrują i opisują swoje zagadnienie. Na koniec grupy prezentują swoje prace. - Ćwiczenia dramowe Uczniowie wybierają sceny z książki lub tworzą własne, dotyczące miłości i relacji i prezentują je na łonie grupy. - Prezentacja multimedialna - dotycząca tego, co to znaczy "miłość" w różnych kulturach. - Dyskusja o emocjach - analiza emocji przedstawionych w książce. Jakie emocje pojawiają się w różnych sytuacjach? - Wyraź swą miłość - Uczniowie tworzą kartki lub listy wyrażające miłość i wdzięczność do bliskich im osób. - Przygotowanie pracy plastycznej „magiczny sznurek miłości”.
- Wspólne czytanie książki „Może” Yamandy Kobe - Zwrócenie uwagi na szatę graficzną książki - Pogadanka na temat potencjału. - Wykonanie mapy skojarzeń do słowa Potencjał - Zajęcia twórcze-Uczniowie tworzą plakat przedstawiający ich ulubioną postać lub scenę z książki. - Burza mózgów- „W jaki sposób możemy wykorzystać nasz potencjał w przyszłości?” Praca plastyczna: – Wykonanie zakładki do książki - Pudełko wykonane metodą origami - Zabawa dydaktyczna- koło fortuny - Gry i zabawy rozwijające kreatywność
- Czytanie i Dyskusja: Przeczytanie książki „A to” P.H. Reynoldsa na głos i omówienie -Kreatywne zadanie: Tworzenie własnej „kropki” z wykorzystaniem farb, kredek lub innych materiałów plastycznych, aby wyrazić siebie. - Rozmowa z uczniami o tym, jak odkryły swój talent lub pasję. - Projekt Grupowy: Tworzenie z uczniami oraz rodzicami wspólnego „dzieła sztuki” inspirowanego przesłaniem książki.
- Rundka na rozpoczęcie zajęć: Przygotowanie pytań w formie gry, w której uczestnicy będą musieli podejmować odważne decyzje w trudnych sytuacjach (np. "Co byś zrobił, gdyby...?"). - Czytanie utworu „Nie bój się!” - Rozmowa na temat strachu, uzmysłowienie uczniom, że strach jest częścią życia - Dyskusja grupowa: burza mózgów na temat odwagi. Uczestnicy mogą dzielić się przykładami osób, które wykazały się odwagą (w historii, literaturze, ich własnym życiu)., - Zadania na tablicy multimedialnej: Czym jest ODWAGA? - Prezentacja bohaterów z bajek i filmów, którzy pokonywali własny strach- opis postaci - Opowieści o odwadze: Uczestnicy przygotowują krótkie opowieści lub prezentacje na temat wydarzeń, w których wykazali się odwagą. Może to być zarówno osobiste doświadczenie, jak i historia kogoś znanego. - Gry i zabawy na platformie learningg apps- przypasowywanie bohaterom bajek ich atrybutów, - Prace plastyczne: • Stworek wykonany z ziemniaka • Projektowanie własnego talizmanu • Wykonanie „strasznych buziek” • Tworzenie czapek odwagi metodą origami |
Marzec/ kwiecień 2025 spotkanie czwarte |
1. Tyczka w krainie szczęścia. Martin Widmak
2. Kolorowy potwór. Doktor od emocji. Anna Llenas
3. Kiedy nie możemy się przytulić. Eoin McLaughlin, Polly Dunbar
4. Uczucia Alicji, czyli jak lepiej poznać siebie
|
- Przedstawienie "Tyczki" jako magicznego przedmiotu, który zabierze nas w podróż - Zabawy integracyjne - Różne zadania Przechodzenie pod tyczką Przechodzenie nad nią (skakanie) Rotacja wokół tyczki - "Szczęśliwe Postacie z Krainy" Uczestnicy rysują swoje lub wymyślone postacie ze "Krainy Szczęśliwości". Mogą to być różne stworzenia, które chciałyby odwiedzić. Po narysowaniu, każdy uczestnik przedstawia swoją postać i opowiada o niej grupie. - Rozmowa na temat tęsknoty i miłości
- Rozpoznawanie emocji - uczniowie rysują swoje ulubione emocje. Następnie opisują je, a także nazywają co czują, kiedy doświadczają tych emocji. - Tworzenie kolorowych potworów- tworzenie własnych "kolorowych potworów", przypisanie różnym częściom potwora różnych emocji i kolorów. - Emocjonalne bingo - Przygotowanie kart bingo z rysunkami emocji. Uczniowie losują karty i mówią, kiedy doświadczyły danej emocji. - Emocjonalne historie - tworzenie w grupie komiksu, w którym występują różne emocje. Na końcu uczniowie dzielą się swoimi opowieściami. - Muzyka i emocje - Przygotowanie różnych utworów muzycznych, które wywołują różne emocje. Po wysłuchaniu utworów uczniowie opowiedają, jakie emocje odczuwają i jakie kolory im się z nimi kojarzą. - Gry dramowe - Wyrażanie emocji przez ruch. Uczniowie odgrywają sytuacje związane z określonymi emocjami. Na przykład, co czują, gdy dostają prezent lub kiedy się boją?
- Dyskusja na temat emocji - Po przeczytaniu książki uczestnicy zajęć opisują sytuacje,
- Rozmowa o odpowiednich sposobach wyrażania emocji. - Tworzenie własnej książki- Uczniowie rysują lub opisują swoją własną historię - Kreatywne działania z ciałem - Zabawa- Uczniowie komunikują się za pomocą gestów, np. pokazując, jak mogą wykazać miłość lub wsparcie, gdy przytulenie nie jest możliwe. Można użyć rekwizytów, takich jak maskotki. - Praca w grupach- Podzielenie uczniów na małe grupy i poproszenie, aby każdy zespół wymyślił scenkę, w której bliskie osoby nie mogą się przytulić, ale znajdują inne sposoby na okazanie sobie uczuć (np. poprzez słowa, gesty, rysunki). - Papierowe serca- Przygotowanie kolorowych papierowych serc, na których uczniowie rysują pozytywne słowa, które mogą wysłać swoim przyjaciołom lub rodzinie w sytuacjach, gdy nie mogą się przytulić.
- Głośne czytanie treści książki Ewy Woydyło, Marii Mazurek, Marcina Wierzchowskiego pt. „Uczucia Alicji, czyli jak lepiej poznać siebie”, - Pogadanka na temat zmysłów, nastrojów, osobowości, temperamencie, a także genów, - Rozmowa na temat trudnej sytuacji, w jakiej znalazła się Alicja- bohaterka książki, - Szczegółowe zapoznanie się z rysunkami zawartymi w książce, pokazujące nierozerwalny związek układu nerwowego z życiem emocjonalnym, - Wyjaśnienie definicji słowa „hejt”, a także konsekwencji do których doprowadza dręczenie i szykanowanie innych również w sieci, - Ćwiczenie „Moje uczucia” Uczniowie wypełniają indywidualnie kartę pracy, -Jak się czuję dzisiaj? -Czy jest coś, co sprawia, że czuję się smutny/smutna/radosny/radosna? -Jakie uczucia najczęściej mi towarzyszą? - Praca plastyczna pt „czuję więc jestem” - wykonanie stworka o imieniu EMOCJUSZ - „Mapa uczuć” – Uczniowie dzielą się na małe grupy. Na dużych arkuszach papieru rysują „mapy uczuć”, ilustrując różne emocje oraz sytuacje, które je wywołują (można użyć kolorów, symboli, rysunków). - Prezentacja prac na forum. - quiz pt „Jaki jest mój typ osobowości?” - Zabawa dydaktyczna- „wyturlaj historię opowiedz ją” - Ćwiczenia oddechowe z unoszeniam kartki jako sposób, na ukojenie nerwów. |
Maj/ czerwiec 2025 spotkanie piąte |
1. Uczuciometr Inspektora Krokodyla
2. Ja, człowiek. Księga empatii. Susan Verde, Peter
3. Pięknie się różnimy Ellen Surrey
4. „Opowieści o tym, co Marek Michalak |
- Zapoznanie uczniów z książką „Uczuciometr Inspektora Krokodyla” - Pogadanka na temat : „Czym jest uczucie?” - Prezentacja uczuciometra i przedstawienie dzieciom Emoludków symbolizujących następujące emocje: - Jupi – radość - Pan Frasunek – smutek - Pan Jajaja – zawiść - Konfuzja – wstyd - Cykorek – strach - Pan Dajmito - zazdrość - Ojejka – zaskoczenie - Nerwa – złość - Paskuda – wstręt - Amoruś – miłość - Tworzenie Walizki/kuferka emocji, gromadzenie wspólnie z uczniami przedmiotów służących wyrażaniu emocji lub ich regulowaniu. - Zabawa dydaktyczna- mierzymy nasze emocje - Zabawa ruchowa pt „uczucie stop! Zamiana miejsc” - Scenki dramowe- „co się stanie, gdy spotkają się skrajne emocje?” - Ćwiczenie werbalne- gwiazda skojarzeń do uczuć: „radość”, „smutek”, „żal” i „złość”. - Praca plastyczna:
- Dyskusja w grupach- Podział uczniów na małe grupy i zadanie im pytań do dyskusji, np. „Co dla Ciebie oznacza empatia?”, „Jak można okazać empatię innym?”. Po dyskusji każda grupa może podzielić się swoimi wnioskami. - Tworzenie „księgi empatii”- Uczniowie tworzą własne „księgi empatii”, gdzie będą zapisywać sytuacje, w których okazali empatię lub kogoś, kto okazał empatię im. Mogą również rysować ilustracje ilustrujące te sytuacje. - Projekty artystyczne- Tworzenie przez uczniów plakatów lub innych form sztuki, które ilustrują empatię. Stosowanie różnych technik i materiałów, aby oddać swoje myśli - Role-playing- Uczniowie odgrywają sytuacje wymagające empatii. Mogą to być sytuacje szkolne, rodzinne lub społeczne. - Karty empatii- Tworzenie kart ukazujących różne emocje (np. radość, smutek, złość). Uczniowie mogą losować karty i następnie dzielić się sytuacjami, - Empatia w historii- Omówienie postaci historycznych, które wykazały empatię
- Głośne odczytanie książki „Pięknie dziękuję” Ellen Surrey - Rozmowa na temat wartości płynącej - Pogadanka na temat: „Komu chciałbym/ chciałabym podziękować i za co?” - Rozmowa- W jaki sposób okazuję wdzięczność bliskim? - Burza mózgów –Wymienienie przez uczniów cech, które różnią ich od innych (np. kolor skóry, język, hobby, tradycje rodzinne). Zapisanie ich odpowiedzi na tablicy. - Zabawa ruchowa: proszę, dziękuję, przepraszam- zastosowane według poleceń nauczyciela w rytm muzyki. - Zabawa z elementami dramy- - Praca plastyczna : Kostka emocji -Praca w grupach -Podzielenie uczniów na małe grupy. Zespoły tworzą plakat przedstawiający ich różnorodność (np. rysunki, zdjęcia, krótkie opisy). - Debata pt. „Dlaczego należy akceptować różnice między ludźmi?”
- Rozmowa wstępna: Co dla Was jest najważniejsze w życiu? Jakie wartości kierują Waszym życiem? - Wybór jednej z historii zawartej w książce M. Michalaka pt „Opowieści o tym, co w życiu ważne” tj. : 1. Historia o miłości: Album ze zdjęciami 2. Historia o tolerancji: Nowa w klasie 3. Historia o własnym zdaniu: Pani 4. Historia o szacunku: To mój telefon! 5. Historia o wolności: Stara księga 6. Historia o empatii: Rozumiem, co czujesz 7. Historia o odwadze: To nie jej wina 8. Historia o nadziei: Nieudany występ 9. Historia o przyjaźni: Wyprawa rowerowa 10. Historia o wdzięczności: Dowód wdzięczności 11. Historia o współczuciu: Noga w gipsie 12. Historia o nauce: Krzyżówka prababci 13. Historia o życzliwości: Zdjęcia z półki 14. Historia o akceptacji: Muszę z panią porozmawiać 15. Historia o godności: Z tym się urodziłem 16. Historia o pokoju: Dzieci z Aleppo 17. Historia o odpoczynku: Sobota u cioci 18. Historia o poczuciu humoru: Fatalny dzień 19. Historia o patriotyzmie: Koszulka z orłem - Rozmowa o uczuciach, nastrojach, dylematach i wyborach poszczególnych bohaterów opowiadania - Definicja słów tj. szacunek, asertywność, tolerancja, miłość - Rozmowa o trudnych decyzjach, z jakimi musieliśmy się zmierzyć w życiu. Czy czuliśmy się wtedy zagubieni? Bezradni? - Dyskusja o potrzebie posiadania własnego zdania, a także bycia asertywnym. - Przypomnienie sylwetki Janusza Korczaka- nawiązanie do Praw Dziecka- prezentacja multimedialna - Praca plastyczna; „Moje prawa, ważna sprawa ” „Drzewo Naszych Praw” - kolorowanki z Sylwetką Janusza Korczaka |
Podsumowanie:
" Bajkowozowa walizka- książki dla mniejszych i większych czytelników" to projekt, który ma na celu nie tylko rozwijanie umiejętności czytelniczych, ale także wsparcie emocjonalne dzieci w trudnym czasie. Literatura ma moc uzdrawiania, wspólne czytanie, dzielenie się spostrzeżeniami, emocjami i przeżyciami związanymi z treścią wybranych utworów staje się okazją i szansą na dostarczenie dzieciom chwili radości i ucieczki w świat bajek.
Autorki projektu:
Monika Fabrycka,
Martyna Piechocka,
Alina Wysińska,
Małgorzata Ziętara