Uczestnicy imprezy związanej z obchodami Światowego Dnia Serca Czworonożni przyjaciele w Klinice Onkologii  w Szpitalu Uniwersyteckim nr 1 Dogoterapia  na Oddziale Neurologii w Wojewódzkim Szpitalu Dziecięcym Uczniowie podczas zajęć szkolnych o charakterze terapeutycznym.

Projekty edukacyjne / Projekty edukacyjne 2024/2025

powrót

Projekt edukacyjny - „Bajkowozowa walizka - książki dla mniejszych i większych czytelników”.

„Oddział bajka - wędrująca szpitalna biblioteka” to projekt, realizowany przez Fundację Serdecznik. Na potrzeby tego projektu, stworzone zostały tzw. Bajkowozy, czyli wędrujące biblioteki, wyposażone w książki m.in. terapeutyczne, mające na celu :

  1. Wsparcie emocjonalne: Pomagają dzieciom radzić sobie z lękiem, smutkiem i innymi emocjami związanymi z chorobą.
  2. Zrozumienie sytuacji: Umożliwiają dzieciom lepsze zrozumienie ich stanu zdrowia oraz procesu leczenia.
  3. Budowanie więzi: Czytanie w grupie sprzyja integracji i budowaniu relacji między dziećmi oraz z nauczycielami.
  4. Rozwój umiejętności społecznych: Dzieci uczą się empatii i współpracy poprzez wspólne czytanie i dyskusje o książkach.

„Bajkowozowa walizka - książki dla mniejszych i większych czytelników” to projekt dedykowany pacjentom oddziału onkologii dziecięcej Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 im. A. Jurasza w Bydgoszczy. Najważniejszym celem tego projektu jest przede wszystkim dostarczenie dzieciom chwili wytchnienia i radości w trudnym czasie. Książki mają moc przenoszenia nas w inne światy, co może być niezwykle ważne dla dzieci, które zmagają się z ciężką, przewlekłą chorobą.

Bardzo ważnym aspektem projektu „Bajkowozowa walizka- książki dla mniejszych i większych czytelników” jest także rozwijanie wyobraźni i kreatywności, oraz wsparcie emocjonalne małych pacjentów i ich rodzin. Magiczne opowieści mogą pomóc w radzeniu sobie z lękiem, bólem czy izolacją, a także budować więzi między dziećmi, a ich bliskimi, gdy wspólnie odkrywają nowe historie.

Dodatkowo, projekt może angażować również dorosłych do czerpania radości z czytania i dzielenia się opowieściami z dziećmi, co sprzyja tworzeniu pozytywnej atmosfery w szpitalu. W ten sposób, magiczne książki stają się nie tylko źródłem rozrywki, ale także narzędziem wsparcia i nadziei w trudnych chwilach.

Realizacja projektu następować będzie poprzez połączenie zajęć czytelniczych z aktywnością plastyczną dzieci - uczestników zajęć. W tym celu wykorzystane zostaną pozycje książkowe znajdujące się w wyposażeniu Fundacji Serdecznik w Poznaniu, a także pozycje
ze zbioru szkolnej biblioteki, które wpisują się w założenia projektu.

Cele terapeutyczne:

- Wspieranie czytelników w zrozumieniu i zarządzaniu swoimi uczuciami,

- Zrozumienie emocji: co czuję, dlaczego tak się czuję i jakie są źródła moich emocji,

- Skupienie się na wspieraniu rozwoju emocjonalnego i społecznego uczestników.

Cele ogólne :

- promowanie czytelnictwa: Zachęcanie dzieci i dorosłych do regularnego czytania, co może przyczynić się do rozwoju ich wyobraźni, słownictwa i umiejętności językowych.

- wsparcie emocjonalne: Użycie bajek jako narzędzia do radzenia sobie z emocjami, lękami czy trudnymi sytuacjami życiowymi. Bajkoterapia może pomóc w zrozumieniu i przetwarzaniu emocji.

- rozwój umiejętności społecznych: Poprzez wspólne czytanie i omawianie bajek, uczestnicy mogą rozwijać umiejętności komunikacyjne, empatię oraz zdolność do współpracy.

- edukacja i rozwój osobisty: Wprowadzenie dzieci w świat wartości, moralności i różnych perspektyw życiowych poprzez opowieści, co może wspierać ich rozwój osobisty.

- integracja społeczna: Tworzenie przestrzeni, w której różne grupy wiekowe i społeczne mogą się spotykać, dzielić doświadczeniami i wspólnie odkrywać magię bajek.

Cele operacyjne:

  1. Uczeń analizuje i interpretuje teksty literackie oraz rozwija krytyczne myślenie.
  2. Doskonali umiejętności czytania, zarówno techniczne, jak i interpretacyjne.
  3. Poznaje sposoby, jak zadbać o swoje zdrowie psychiczne oraz fizyczne.
  4. Dostrzega i określa wartość emocji w życiu człowieka.
  5. Opisuje sytuacje, które mogą wywoływać konkretne emocje.
  6. Identyfikuje pozytywne i negatywne skutki emocji.
  7. Poznaje techniki radzenia sobie z trudnymi emocjami (np. medytacja, rozmowa, aktywność fizyczna).
  8. Samodzielnie projektuje i estetycznie wykonuje tematyczne prace plastyczne.
  9. Współpracuje w grupie.
  10. Planuje i organizuje własną pracę.
  11. Samodzielnie rozwiązuje łamigłówki umysłowe.
  12. Wypowiada się na forum grupy, a także prezentuje swoje prace.
  13. Buduje relacje, tworzy więzi, wymienia spostrzeżenia.

 

Realizacja projektu w szpitalu:

Projekt realizowany będzie w ramach pozalekcyjnych zajęciach wychowawczych na Oddziale Pediatrii, Hematologii i Onkologii Dziecięcej Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 w Bydgoszczy.

Czas realizacji projektu: cały rok szkolny 2024/2025

Forma pracy: grupowa (dzieci z klas I-VIII szkoły podstawowej), indywidualna, w parach

Metody:

- słuchanie utworów,

- swobodne wypowiedzi,

- omawianie treści przeczytanych książek,

- rozmowa na temat cech i zachowań bohaterów książek,

- doskonalenie pamięci i czytania ze zrozumieniem.

- quizy, rebusy, krzyżówki tematyczne.

Metody eksponujące:

- inscenizacje niektórych opowiadań,

- ekspresja plastyczna.

Ewaluacja projektu

- obserwacja zaangażowania uczestników zajęć, ich reakcji, sposobu wyrażania emocji

- rozmowy z wychowankami na temat atrakcyjności zajęć i ich wartości dla uczestników

- prezentacja efektów prac podczas wystaw i publikacji na stronie internetowej szkoły i szkolnym profilu FB

Harmonogram działań – realizacja projektu

Termin zajęć

Tematyka

Sposób realizacji

 

Wrzesień/ październik

2024 - spotkanie pierwsze

 

 

 

 

 

 

1.                  „Ja co to takiego?” Oscar Brenifier

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2.                  „Kropka”

Peter H. Reynolds

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3.                  Kotka Wiktoria
i magia uważności

         Agnieszka Wojdowicz

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4.                        Niedzwiadek Albert uważność
i wybaczanie. Agnieszka Pawłowska

 

- Głośne czytanie „Ja co to takiego?”,

- Pogadanka na temat naszej osobowości
i cech charakteru,

- Wprowadzenie do tematu: rozmowa na temat tożsamości i emocji. Podkreślenie jak ważne i potrzebne są nasze emocje.

- Praca artystyczna: stworzenie słoika emocji.

- Wykonanie ilustracji prezentującej nasze pozytywne cechy.

- Ćwiczenia praktyczne: stworzenie mapy myśli na temat swoich wartości i marzeń

- „Oswajamy nasze lęki” rysując je na kartce, nazywając je i opisując, w jaki sposób wpływają one na nasze życie.

 

 

- Krótkie omówienie, co to jest potencjał
i talenty,

- Zapoznanie uczniów z treścią książki „Kropka”,

- Refleksja: pytania po przeczytaniu utworu, np. „Jakie uczucia miała Vashti na początku? Co zmieniło jej podejście do rysowania?”

- Zadanie artystyczne: uczniowie na kartkach papieru malują swoje „kropki”. Może to być kropka ich marzeń, kropka ich talentów lub cokolwiek innego, co dla nich symbolizuje potencjał.

- Podział na grupy: Uczniowie pracują
w parach lub małych grupach, aby wspierać się nawzajem w tworzeniu swoich dzieł.

- Prezentacja prac: Każda grupa prezentuje swoją kropkę i mówi kilka słów o tym, co ona dla nich znaczy.

 

Wprowadzenie do tematu uważności: rozmowa na temat tego,  jak ważna jest uważność i bycie obecnym w danej chwili.

- Głośne czytanie książki „Kotka Wiktoria
i magia uważności”

- Dyskusja z dziećmi o tym, co to znaczy być uważnym. Jakie sytuacje w życiu codziennym wymagają uważności? Jak Wiktoria praktykuje uważność?

- Działanie: Dzieci wykonują rysunek przedstawiający ich ulubioną scenerię,
w której czują się zrelaksowane i uważne (np. park, plaża, las).

- Praca plastyczna : malowanie kamieni w taki sposób, aby przypominały o uważności (np. symbole medytacji, kwiaty, które kojarzą się z relaksem).

- Karty uważności: wykonanie kart, na których będą wypisane różne praktyki uważności (np. głębokie oddychanie, obserwowanie chmur, słuchanie dźwięków przyrody).

- Uważność w ruchu : wykonanie prostych ćwiczeń jogi dla dzieci, ucząc ich, jak skupić uwagę na swoim ciele i oddechu.

 

- Rozmowa wprowadzająca: Pytania
do uczestników, co wiedzą o uważności. Wprowadzenie definicji uważności.

- Czytanie fragmentów książki: Wybór krótkich fragmentów dotyczących uważności. Omówienie, co oznaczają.

- Ćwiczenie uważności: Wprowadzenie praktycznych ćwiczeń, np. skoncentrowanie się na oddechu przez kilka minut lub obserwowanie otoczenia i opisywanie zmysłami, co się widzi, słyszy i czuje.

-Podział na grupy: Uczestnicy dzielą się na małe grupy. Każda grupa tworzy plakat przedstawiający różne techniki uważności (np. medytacja, joga, spacery w ciszy).

- Prezentacja plakatów: Grupy prezentują swoje plakaty, a następnie wszyscy wspólnie ustalają, które techniki chcieliby spróbować.

- Warsztat artystyczny: Uczestnicy przygotowują rysunki, kolaże lub piszą wiersze na temat uważności.

- Prezentacja prac: Każdy uczestnik ma możliwość zaprezentowania swojej pracy
i opowiedzenia, co dla niego oznacza to,
co stworzył.

-Refleksja: Na zakończenie grupowa dyskusja na temat tego, co nowego nauczyli się o sobie i innych.

 

Listopad/ grudzień 2024

spotkanie drugie

 

1.„Czy mogę się przytulić?”

Eoin Mc Laughlin, Polly Dunbar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2.         Julka i Janek. Czego nie lubi nieśmiałość. Kasia Keller

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3.         Julka i Janek. Co Lubi miłość.

Kasia Keller

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4.Wspólny stół.

Peter H. Reynolds

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

- Głośne czytanie książki  pt. ”Czy mogę się przytulić?”

- Pogadanka na temat sposobów okazywania wsparcia,

- Rozmowa o potrzebie bycia zauważonym, dostrzeżonym i zrozumiałym w sytuacji dla nas trudnej,

- Gry i zabawy tematycznie związane z treścią opowiadania,

- układanie historii za pomocą „kości opowieści”,

- wykonanie ilustracji przedstawiającej głównych bohaterów opowiadania,

- ćwiczenia pt „moc przytulenia”.

- opowiadanie historii za pomocą pacynek.

 

 

- Dyskusja, pytania kierowane do dzieci, co to znaczy być nieśmiałym. Jakie sytuacje mogą powodować, że czują się niepewnie?
Jak radzą sobie w takich chwilach?

- Teatrzyk emocji - Uczniowie tworzą własne "karty emocji", na których rysują różne emocje, w tym nieśmiałość. Można również dodać krótkie opisy sytuacji, w których czują się w dany sposób.

- Lista pozytywnych afirmacji- tworzenie
z uczestnikami tzw. „spis pozytywnych myśli”, które mogą pomagać
w przezwyciężaniu nieśmiałości, np. "Jestem odważny", "Mogę to zrobić", "Mam wielu przyjaciół".

-  Zaprojektowanie plakatów z wyżej wymienionymi afirmacjami.

- Karty pracy z różnymi sytuacjami społecznymi (np. witanie się z nową osobą, prezentacja przed klasą). Dzieci losują kartę
i odgrywają opisaną sytuację, a reszta grupy może podpowiadać, jak czuć się pewniej.

 

 

- Głośne przeczytanie i omówienie książki „Julka i Janek. Co lubi miłość”.

- Tworzenie plakatów: Dzieci mogą stworzyć plakaty przedstawiające ulubione postacie
z książki oraz ich ulubione rzeczy, jak jedzenie, zabawki czy miejsca, przy użyciu kolorów, wycinków z gazet i dodawaniu własnych ilustracji.

- Gra w pytania i odpowiedzi: Po przeczytaniu książki, uczniowie biorą udział w grze,
w której zadają sobie pytania dotyczące treści i postaci.

- Teatrzyk kukiełkowy: Uczniowie tworzą kukiełki przedstawiające głównych bohaterów i inscenizują wybrane sceny
z książki.

- Rysowanie i malowanie: Uczniowie rysują swoje ulubione momenty lub postacie. Mogą również namalować swoje wyobrażenie miejsca, w którym rozgrywa się akcja książki.

- Historia w innym wydaniu: Uczniowie wymyślają alternatywne zakończenie lub nową przygodę dla Julki i Janka. Mogą to zapisać lub przedstawić na forum grupy.

- Sesja pytań o uczucia: Rozmowa

o uczuciach, które książka porusza. Uczniowie dzielą się swoimi uczuciami
i pomysłami na to, co dla nich oznacza miłość i przyjaźń.

- Dyskusja o różnorodności: Po przeczytaniu książki, uczestnicy dzielą się swoimi doświadczeniami związanymi
z różnorodnością w życiu codziennym.

- Gra w role - odegranie przez uczniów scenek na podstawie różnych sytuacji przedstawionych w książce.

- Praca z materiałami wizualnymi Uczestnicy tworzą kolaże lub plakaty nawiązujące
do tematów z książki.

- Przysłowia mają moc -  wyszukiwanie
w internecie przysłów o tematyce współpracy, tolerancji, różnorodności i akceptacji.

- Praca plastyczna – makramowy liść dla bliskiej osoby

Styczeń/ luty 2025

spotkanie trzecie

1.         Miłość

Corrinne Averiss, Kirsti Beautyman

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2.         Może

Koby Yamanda

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3. A to.

Peter H. Reynolds

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4.         Nie bój się!

M. Rezkowa, L. Urbanek, J. Kase

- Głośne czytanie książki pt. „Miłość”
ze szczególnym uwzględnieniem szaty graficznej.

- Rozmowa na temat więzów rodzinnych,

- Pogadanka na temat miłości, więzi, tęsknocie i rozłące.

- Podział uczniów na grupy – przydzielenie poszczególnym grupom różnych aspektów miłości (np. miłość rodzinna, przyjacielska, partnerska).

- Plakat-  uczniowie ilustrują i opisują swoje zagadnienie. Na koniec grupy prezentują swoje prace.

- Ćwiczenia dramowe Uczniowie wybierają sceny z książki lub tworzą własne, dotyczące miłości i relacji i prezentują je na łonie grupy.

- Prezentacja multimedialna -  dotycząca tego, co to znaczy "miłość" w różnych kulturach.

- Dyskusja o emocjach - analiza emocji przedstawionych w książce. Jakie emocje pojawiają się w różnych sytuacjach?

- Wyraź swą miłość - Uczniowie tworzą kartki lub listy wyrażające miłość i wdzięczność do bliskich im osób.

- Przygotowanie pracy plastycznej  „magiczny sznurek miłości”.

 

- Wspólne czytanie książki „Może” Yamandy Kobe

- Zwrócenie uwagi na szatę graficzną książki

- Pogadanka na temat potencjału.

- Wykonanie mapy skojarzeń do słowa Potencjał

- Zajęcia twórcze-Uczniowie tworzą plakat przedstawiający ich ulubioną postać lub scenę z książki.

- Burza mózgów- „W jaki sposób możemy wykorzystać nasz potencjał w przyszłości?”

Praca plastyczna:

 – Wykonanie zakładki do książki

- Pudełko wykonane metodą origami

- Zabawa dydaktyczna- koło fortuny
z przykładami naszych zainteresowań

- Gry i zabawy rozwijające kreatywność

 

- Czytanie i Dyskusja: Przeczytanie książki „A to” P.H. Reynoldsa na głos i omówienie
z uczniami ich odczuć dotyczących postaci
i przesłania. Jakie emocje wywołuje historia? Co myślą o głównym bohaterze?

-Kreatywne zadanie: Tworzenie własnej „kropki” z wykorzystaniem farb, kredek lub innych materiałów plastycznych, aby wyrazić siebie.

- Rozmowa z uczniami o tym, jak odkryły swój talent lub pasję.

- Projekt Grupowy: Tworzenie z uczniami oraz rodzicami wspólnego „dzieła sztuki” inspirowanego przesłaniem książki.

 

 

- Rundka na rozpoczęcie zajęć: Przygotowanie pytań w formie gry, w której uczestnicy będą musieli podejmować odważne decyzje w trudnych sytuacjach (np. "Co byś zrobił, gdyby...?").

- Czytanie utworu „Nie bój się!”
M. Rezkowej, L. Urbanka, J. Kase

- Rozmowa na temat strachu, uzmysłowienie uczniom, że strach jest częścią życia

- Dyskusja grupowa: burza mózgów na temat odwagi. Uczestnicy mogą dzielić się przykładami osób, które wykazały się odwagą (w historii, literaturze, ich własnym życiu).,

- Zadania na tablicy multimedialnej: Czym jest ODWAGA?

- Prezentacja bohaterów z bajek i filmów, którzy pokonywali własny strach- opis postaci

- Opowieści o odwadze: Uczestnicy przygotowują krótkie opowieści lub prezentacje na temat wydarzeń, w których wykazali się odwagą. Może to być zarówno osobiste doświadczenie, jak i historia kogoś znanego.

- Gry i zabawy na platformie learningg apps- przypasowywanie bohaterom bajek ich atrybutów,

- Prace plastyczne:

•          Stworek wykonany z ziemniaka
i kolorowych drucików,

•          Projektowanie własnego talizmanu

•          Wykonanie „strasznych buziek”
z koralików Pyssla.

•          Tworzenie czapek odwagi metodą origami

Marzec/ kwiecień 2025

spotkanie czwarte

1.         Tyczka w krainie szczęścia.

Martin Widmak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2.         Kolorowy potwór. Doktor od emocji.

Anna Llenas

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3.         Kiedy nie możemy się przytulić.

Eoin McLaughlin, Polly Dunbar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4. Uczucia Alicji, czyli jak lepiej poznać siebie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

- Przedstawienie "Tyczki" jako magicznego przedmiotu, który zabierze nas w podróż
do tej krainy.

- Zabawy integracyjne - Różne zadania
i przeszkody do pokonania z wykorzystaniem tyczki:

Przechodzenie pod tyczką

Przechodzenie nad nią (skakanie)

Rotacja wokół tyczki

- "Szczęśliwe Postacie z Krainy"

Uczestnicy rysują swoje lub wymyślone postacie ze "Krainy Szczęśliwości". Mogą to być różne stworzenia, które chciałyby odwiedzić.

Po narysowaniu, każdy uczestnik przedstawia swoją postać i opowiada o niej grupie.

- Rozmowa na temat tęsknoty i miłości
do bliskich.

 

 

- Rozpoznawanie emocji - uczniowie rysują swoje ulubione emocje. Następnie opisują je, a także nazywają co czują, kiedy doświadczają tych emocji.

- Tworzenie kolorowych potworów- tworzenie własnych "kolorowych potworów", przypisanie różnym częściom potwora różnych emocji i kolorów.

- Emocjonalne bingo - Przygotowanie kart bingo z rysunkami emocji. Uczniowie losują karty i mówią, kiedy doświadczyły danej emocji.

- Emocjonalne historie - tworzenie w grupie komiksu, w którym występują różne emocje. Na końcu uczniowie dzielą się swoimi opowieściami.

- Muzyka i emocje - Przygotowanie różnych utworów muzycznych, które wywołują różne emocje. Po wysłuchaniu utworów uczniowie opowiedają, jakie emocje odczuwają i jakie kolory im się z nimi kojarzą.

- Gry dramowe - Wyrażanie emocji przez ruch. Uczniowie odgrywają sytuacje związane z określonymi emocjami. Na przykład, co czują, gdy dostają prezent lub kiedy się boją?

 

- Dyskusja na temat emocji - Po przeczytaniu książki uczestnicy zajęć opisują sytuacje,
w których czują się smutni, zagniewani czy rozczarowani, gdy nie mogą się przytulić.

 

- Rozmowa o odpowiednich sposobach wyrażania emocji.

- Tworzenie własnej książki-  Uczniowie rysują lub opisują swoją własną historię
o sytuacjach, w których przytulenie byłoby mile widziane. Mogą używać różnych postaci i wymyślać zabawne sytuacje.

-  Kreatywne działania z ciałem - Zabawa- Uczniowie komunikują się za pomocą gestów, np. pokazując, jak mogą wykazać miłość lub wsparcie, gdy przytulenie nie jest możliwe. Można użyć rekwizytów, takich jak maskotki.

- Praca w grupach- Podzielenie uczniów na małe grupy i poproszenie, aby każdy zespół wymyślił scenkę, w której bliskie osoby nie mogą się przytulić, ale znajdują inne sposoby na okazanie sobie uczuć (np. poprzez słowa, gesty, rysunki).

- Papierowe serca- Przygotowanie kolorowych papierowych serc, na których uczniowie rysują pozytywne słowa, które mogą wysłać swoim przyjaciołom lub rodzinie w sytuacjach, gdy nie mogą się przytulić.

 

 

- Głośne czytanie treści książki Ewy Woydyło, Marii Mazurek, Marcina Wierzchowskiego pt. „Uczucia Alicji, czyli jak lepiej poznać siebie”,

- Pogadanka na temat zmysłów, nastrojów, osobowości, temperamencie, a także genów,

- Rozmowa na temat trudnej sytuacji,

w jakiej znalazła się Alicja- bohaterka książki,

- Szczegółowe zapoznanie się z rysunkami zawartymi w książce, pokazujące nierozerwalny związek układu nerwowego

z życiem emocjonalnym,

- Wyjaśnienie definicji słowa „hejt”, a także konsekwencji do których doprowadza dręczenie i szykanowanie innych również

w sieci,

- Ćwiczenie „Moje uczucia” Uczniowie wypełniają indywidualnie kartę pracy,
w której odpowiadają na pytania takie jak:

-Jak się czuję dzisiaj?

-Czy jest coś, co sprawia, że czuję się smutny/smutna/radosny/radosna?

-Jakie uczucia najczęściej mi towarzyszą?

- Praca plastyczna pt „czuję więc jestem”

- wykonanie stworka o imieniu EMOCJUSZ

- „Mapa uczuć” – Uczniowie dzielą się na małe grupy. Na dużych arkuszach papieru rysują „mapy uczuć”, ilustrując różne emocje oraz sytuacje, które je wywołują (można użyć kolorów, symboli, rysunków).

- Prezentacja prac na forum.

- quiz pt „Jaki jest mój typ osobowości?”

- Zabawa dydaktyczna- „wyturlaj historię opowiedz ją”

- Ćwiczenia oddechowe z unoszeniam kartki  jako sposób, na ukojenie nerwów.

 

Maj/ czerwiec 2025

spotkanie piąte

 

1.      Uczuciometr Inspektora Krokodyla

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2.      Ja, człowiek. Księga empatii.

Susan Verde, Peter
H. Reynolds

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3.      Pięknie się różnimy

 Ellen Surrey

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4. „Opowieści o tym, co
w życiu ważne”

Marek Michalak

 

- Zapoznanie uczniów z książką „Uczuciometr Inspektora Krokodyla”

- Pogadanka na temat : „Czym jest uczucie?”

- Prezentacja uczuciometra i przedstawienie dzieciom Emoludków symbolizujących następujące emocje:

- Jupi – radość

- Pan  Frasunek – smutek

- Pan Jajaja – zawiść

- Konfuzja – wstyd

- Cykorek – strach

- Pan Dajmito - zazdrość

- Ojejka – zaskoczenie

- Nerwa – złość

- Paskuda – wstręt

- Amoruś – miłość

- Tworzenie Walizki/kuferka emocji, gromadzenie wspólnie z uczniami przedmiotów służących wyrażaniu emocji lub ich regulowaniu.

- Zabawa dydaktyczna- mierzymy nasze emocje

- Zabawa ruchowa pt „uczucie stop! Zamiana miejsc”

- Scenki dramowe- „co się stanie, gdy spotkają się skrajne emocje?”

- Ćwiczenie werbalne- gwiazda skojarzeń do uczuć: „radość”, „smutek”, „żal” i „złość”.

- Praca plastyczna:

  • Wykonanie przez uczniów wybranej samodzielnie Emotikonki emocji – uzasadnienie wyboru.
  • Tworzenie własnej miarki nazywającej poszczególne emocje.

- Dyskusja w grupach- Podział uczniów na małe grupy i zadanie im pytań do dyskusji, np. „Co dla Ciebie oznacza empatia?”, „Jak można okazać empatię innym?”. Po dyskusji każda grupa może podzielić się swoimi wnioskami.

- Tworzenie „księgi empatii”- Uczniowie tworzą własne „księgi empatii”, gdzie będą zapisywać sytuacje, w których okazali empatię lub kogoś, kto okazał empatię im. Mogą również rysować ilustracje ilustrujące te sytuacje.

- Projekty artystyczne- Tworzenie przez uczniów plakatów lub innych form sztuki, które ilustrują empatię. Stosowanie różnych technik i materiałów, aby oddać swoje myśli
i uczucia związane z tym tematem.

- Role-playing- Uczniowie odgrywają sytuacje wymagające empatii. Mogą to być sytuacje szkolne, rodzinne lub społeczne.

-  Karty empatii- Tworzenie kart ukazujących różne emocje (np. radość, smutek, złość). Uczniowie mogą losować karty i następnie dzielić się sytuacjami,
w których czuli daną emocję, a inni uczniowie będą musieli wyrazić empatię i zrozumienie wobec tej sytuacji.

- Empatia w historii- Omówienie postaci historycznych, które wykazały empatię
w trudnych czasach i omówić jak ich działania miały wpływ na innych. Zwrócenie szczególnej uwagi na postać Ireny Sendlerowej oraz Janusza Korczaka.

 

- Głośne odczytanie książki „Pięknie dziękuję” Ellen Surrey

- Rozmowa na temat wartości płynącej
z doceniania najbliższych nam osób

- Pogadanka na temat: „Komu chciałbym/ chciałabym podziękować i za co?”

- Rozmowa- W jaki sposób okazuję wdzięczność bliskim?

- Burza mózgów –Wymienienie przez uczniów cech, które różnią ich od innych (np. kolor skóry, język, hobby, tradycje rodzinne). Zapisanie ich odpowiedzi na tablicy.

- Zabawa ruchowa: proszę, dziękuję, przepraszam- zastosowane według poleceń nauczyciela w rytm muzyki.

- Zabawa z elementami dramy-
„Co czuję?”.

- Praca plastyczna :

Kostka emocji

-Praca w grupach -Podzielenie uczniów na małe grupy. Zespoły tworzą plakat przedstawiający ich różnorodność (np. rysunki, zdjęcia, krótkie opisy).

- Debata pt. „Dlaczego należy akceptować różnice między ludźmi?”

 

- Rozmowa wstępna:

Co dla Was jest najważniejsze w życiu?

Jakie wartości kierują Waszym życiem?

- Wybór jednej z historii zawartej w książce M. Michalaka pt „Opowieści o tym, co w życiu ważne” tj. :

1. Historia o miłości: Album ze zdjęciami

2. Historia o tolerancji: Nowa w klasie

3. Historia o własnym zdaniu: Pani
z tramwaju

4. Historia o szacunku: To mój telefon!

5. Historia o wolności: Stara księga

6. Historia o empatii: Rozumiem, co czujesz

7. Historia o odwadze: To nie jej wina

8. Historia o nadziei: Nieudany występ

9. Historia o przyjaźni: Wyprawa rowerowa

10. Historia o wdzięczności: Dowód wdzięczności

11. Historia o współczuciu: Noga w gipsie

12. Historia o nauce: Krzyżówka prababci

13. Historia o życzliwości: Zdjęcia z półki
z książkami

14. Historia o akceptacji: Muszę z panią porozmawiać

15. Historia o godności: Z tym się urodziłem

16. Historia o pokoju: Dzieci z Aleppo

17. Historia o odpoczynku: Sobota u cioci

18. Historia o poczuciu humoru: Fatalny dzień

19. Historia o patriotyzmie: Koszulka z orłem

- Rozmowa o uczuciach, nastrojach, dylematach i wyborach poszczególnych bohaterów opowiadania

- Definicja słów tj. szacunek, asertywność, tolerancja, miłość

- Rozmowa o trudnych decyzjach, z jakimi musieliśmy się zmierzyć w życiu. Czy czuliśmy się wtedy zagubieni? Bezradni?

- Dyskusja o potrzebie posiadania własnego zdania, a także bycia asertywnym.

- Przypomnienie sylwetki Janusza Korczaka- nawiązanie do Praw Dziecka- prezentacja multimedialna

- Praca plastyczna;

 „Moje prawa, ważna sprawa ”

„Drzewo Naszych Praw”

- kolorowanki z Sylwetką Janusza Korczaka
i Ireny Sendlerowej

Podsumowanie:

" Bajkowozowa walizka- książki dla mniejszych i większych czytelników" to projekt, który ma na celu nie tylko rozwijanie umiejętności czytelniczych, ale także wsparcie emocjonalne dzieci w trudnym czasie. Literatura ma moc uzdrawiania, wspólne czytanie, dzielenie się spostrzeżeniami, emocjami i przeżyciami związanymi z treścią wybranych utworów staje się okazją i szansą na dostarczenie dzieciom chwili radości i ucieczki w świat bajek.

 

Autorki projektu:

Monika Fabrycka,

Martyna Piechocka,

Alina Wysińska,

Małgorzata Ziętara