Uczestnicy imprezy związanej z obchodami Światowego Dnia Serca Czworonożni przyjaciele w Klinice Onkologii  w Szpitalu Uniwersyteckim nr 1 Dogoterapia  na Oddziale Neurologii w Wojewódzkim Szpitalu Dziecięcym Uczniowie podczas zajęć szkolnych o charakterze terapeutycznym.

Artykuły / Scenariusze

powrót

Scenariusz zajęć pozalekcyjnych - "Wędrówka przez las".

TEMAT: Przedstawienie teatralne pt. „Wędrówka przez las”.

CELE OGÓLNE:

-odreagowanie stresów związanych z pobytem w szpitalu poprzez udział w zajęciach

-wzbudzanie poczucia więzi emocjonalnej z grupą poprzez wspólne działanie

-wdrażanie do poprawnego posługiwania się językiem ojczystym w mowie, piśmie

-utrwalenie wiedzy na temat teatru

-wcielenie się w rolę wybranego bohatera utworu i umiejętne łączenie tekstu z działaniem i podkładem
muzycznym


METODY:

  • aktywizujące: integracyjna
  • słowna: rozmowa, czytanie tekstu z podziałem na role, śpiewanie piosenki
  • poglądowa: pokaz
  • czynna: zadań stawianych do wykonania

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: teatrzyk z kartonu, plansze z krzyżówkami: obrazkowa

i słowna, dekoracja: dwie makiety, kukiełki: baranka, chłopca, wilka, ptaków, magnetofon, kaseta z podkładem muzycznym i odgłosami przyrody, papierowe maseczki w trzech kolorach


PRZEBIEG:

  1. Zabawa integracyjna „Europejskie pozdrowienia”. (Załącznik 1)
  2. Zagadka słuchowa „Jakie dźwięki słyszę?”.(Załącznik 2)
  3. Rozmowa - dzielenie się wiedzą na temat teatru, nawiązanie do obchodów Międzynarodowego Dnia Teatru.

Teatr liczy sobie kilka tysięcy lat, jednak dopiero od niedawna ma swoje święto. Międzynarodowy Dzień Teatru po raz pierwszy obchodzono 27 marca   1962 roku. Datę tę wybrano na pamiątkę Światowego Festiwalu „Teatr Narodów”, który rozpoczął się27 marca 1957 roku w Paryżu. Było to niezwykle doniosłe wydarzenie. Po raz pierwszy spotkali się reżyserzy, aktorzy i widzowie z całej Europy, która była wówczas podzielona. Ale teatr przecież nie tylko przedstawia dla dorosłych. Co roku 20 marca obchodzony jest także Międzynarodowy Dzień Teatrów Dzieci i Młodzieży.

  1. Słuchanie wiersza Marcina Brykczyńskiego „Ale teatr” i wyszukiwanie w nim określeń związanych z teatrem. (Załącznik 3)
  2. Rozwiązywanie obrazkowej krzyżówki teatralnej z hasłem: „Zbieramy autografy”. (Załącznik 4)
  3. Rozwiązywanie słownej krzyżówki teatralnej z hasłem: „Teatr lalkowy”.(Załącznik 5)
  4. Przedstawienie teatralne pt. „Wędrówka przez las”. (Załącznik 6)
  5. Quiz „Sprawdź, czy jesteś widzem doskonałym”. (Załącznik 7)
  6. Załączniki: 

    Zabawa integracyjna „Europejskie pozdrowienia”.

Zabawę rozpoczyna nauczyciel. Kolejne miejsca postoju relacjonują uczniowie, którzy wylosowali kartki z poszczególnymi krajami. 
Wyobraźcie sobie, że na dzisiejszych zajęciach wybierzemy się w niezwykłą podróż po Europie, odbędziemy lot balonem. Wszyscy wsiadają do gondoli balonu, który zaraz wystartuje z lotniska w Bydgoszczy. W czasie naszej podróży poznamy mieszkańców, najciekawsze miejsca oraz elementy kultury (powitania) 8 krajów Europy. 
Uwaga wszyscy zajmujemy swoje miejscach.STARTUJEMY! Balon wznosi się wyżej, coraz wyżej. 
Nikogo już nie widzimy, tylko chmury. 
Uwaga zbliżamy się do lądowania w pierwszym miejscu. 

(Uczniowie prezentują kolejne państwa).

  1. WŁOCHY 
    W pobliżu naszego miejsca lądowania leży mała miejscowość, której mieszkańcy właśnie świętują winobranie. Udajemy się tam i pozdrawiamy się "Bon giorno" oraz ujmujemy dłoń partnera między swoje dłonie. 
  2. AUSTRIA 
    Wylądowaliśmy w zaśnieżonych Alpach. Świeci słońce, ludzie siedzą na zewnątrz obok chat i uśmiechają się do nas przyjaźnie. Na powitanie skłaniamy nisko głowy i machamy prawą ręką. 
  3. HISZPANIA 
    Balon ląduje w pięknej stolicy Hiszpanii - Madrycie. Wszyscy witają się słowami "Buenos dias" oraz całują w oba policzki trzymając ręce na ramionach partnera. 
  4. FRANCJA 
    O mały włos zahaczylibyśmy o wieżę Eiffla. Wylądowaliśmy tuż pod Paryżem w Ogrodach Wersalskich. Wszystkim spotkanym mówimy "Bon jour", a młodym "Salut". Później podajemy sobie dłonie i całujemy w oba policzki. 
  5. WIELKA BRYTANIA 
    Tym razem lądujemy tuż przy najbardziej charakterystycznym obiekcie Londynu, czyli Big Benie. Przyglądającym się nam chłodno Anglikom mówimy "Hello" i podajemy prawe dłonie. O piątej po południu pijemy filiżankę herbaty. 
  6. NIEMCY 
    Tym razem lądujemy w Bawarii - krainie bogatej w lasy, góry i zamki. Wiele razy powtarzamy słowa "Guten tag", którymi witamy się z naszymi zachodnimi sąsiadami. 
  7. DANIA 
    Podczas gdy balon obniża się, widzimy podobną do warszawskiej syrenki słynną kopenhadzką Syrenką witającą wpływające do portu statki. Kłaniamy się królowej Danii i mówimy "Goddag". 
  8. FINLANDIA 
    Nasz lot balonem kierujemy w stronę Finlandii, gdzie spotykamy się ze Świętym Mikołajem. Pozdrawiamy go słowami "Hyvaa paivaa". 
  9. POLSKA 
    Naszą podróż kończymy w Polsce, w której czujemy się najlepiej. Spotykanym ludziom mówimy "Cześć" i przybijamy "piątkę". 
    Na zakończenie głośno wszyscy mówią: "WSZĘDZIE DOBRZE ALE W DOMU NAJLEPIEJ". 

    Zagadka słuchowa „Jakie dźwięki słyszę?”

Dzieci zamykają oczy i słuchają dźwięków z otoczenia: naturalnych i wykonanych przez prowadzącego na instrumentach perkusyjnych lub innych  
przedmiotach. Następnie wymieniają usłyszane dźwięki.




SCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA " WĘDRÓWKA PRZEZ LAS"

 

Dekoracje: makieta z lasem w nocy, jałowiec ,wykrot po drzewie, mniejsza makieta z głębokim parowem i kładką, kukiełki: chłopca, baranka, wilka, ptaków. 
Nagrania: odgłosy lasu, burzy, śpiew ptaków, akompaniament do piosenki. 
Występują: narrator, baranek, chłopiec. 

(las, śpiew ptaków, chłopiec) 

Narrator: Wszystkie dróżki mu się poplątały i nie poznawał już żadnej z nich. Ciągle jeszcze szedł ścieżką, która wydawała mu się znajoma, ale serce mówiło mu, że zabłądził.

Chłopiec: Niedługo będzie noc i nie zdążę wrócić do domu.

Nie mam już siły iść dalej. Położę się pod tym jałowcem i trochę odpocznę.

Narrator: Podobny jałowiec rósł w ogrodzie przy domu. Chłopiec skulił się pod znajomo pachnącymi, kolczastymi gałązkami i zamknął oczy. Kiedy je otworzył było już ciemno.

(huczy wiatr, zbiera się na burzę, baranek obok chłopca)

Narrator: Chłopiec wyciągnął rękę i poczuł pod palcami miękkie i ciepłe futro. Nie przestraszył się. Bez namysłu z całej siły przytulił się do białego baranka, który patrzył na niego dużymi ,mądrymi oczami.

Baranek: Nie bój się.Jestem przy tobie.

Chłopiec: Zostaniesz? Naprawdę? Idzie burza, słyszę ją.

Baranek: Chodź ze mną, schowamy się przed deszczem.

Narrator: Wielki wykrot po obalonym kiedyś przez wiatr drzewie z łatwością pomieścił ichobu. Chłopiec wtulony w gęste, ciepłe futro wcale się nie bał burzy. Deszcz ustawał.

Baranek: Ruszamy. Długa droga przed nami.

Chłopiec: Jest ciemno. Skąd wiesz, którędy iść?

Baranek: Wiem.

Chłopiec: Dobrze, pójdę z tobą.

Narrator: Szli w milczeniu. Chłopiec pomyślał, że dobrze im razem.

(wycie wilka)

Chłopiec: To wilk!

Baranek: Tak, to wilk.

Bądź spokojny. Wilk pójdzie swoją drogą.

( Przed nimi głęboki parów. Na drugą stronę prowadzi wąska, chybotliwa kładka.-mała makieta)

Baranek: Tam za tym jarem jest droga do domu.

Chłopiec: Ale ja się boję przejść po tej kładce.

Baranek: Pójdę przed tobą. Uda się nam zobaczysz.

Narrator: Chłopiec patrzył, jak baranek ostrożnie, choć pewnie wstępuje na kołyszącą siękładkę. Wszedł więc i o­n na nią. Bielejąca sylwetka baranka oddalała się, rozwiewała, aż znikła.

Chłopiec: Nie odchodź! Nie zostawiaj mnie!

Głos Baranka: Jestem tu. Idź przed siebie. Nie bój się.

(śpiew ptaków)

Narrator: Chłopiec nawet nie spostrzegł, kiedy poczuł pod stopami twardy grunt. Od kładki biegła równa droga, którą poznał od razu. Obejrzał się. Głęboki parów zniknął, jakby go ktoś zdmuchnął. W lesie pojaśniało. Wstawał dzień. Baranka nie było nigdzie. Ale w uszach chłopca brzmiał nadal jego głos.

Baranek: Nic się nie bój. Idź. Dom już niedaleko.

Piosenka (akompaniament z kasety)

Pewnej nocy łzy z oczu mych

Otarł dłonią swą Jezus

I powiedział mi nie martw się

Jam przy boku jest twym.

Potem spojrzał na smutny świat

Pogrążony w ciemności

I zwracając się do mnie

Pełen troski tak rzekł

Powiedz ludziom, że kocham ich,

Że się o nich wciąż troszczę,

Jeśli zeszli już z moich dróg,

Powiedz, że szukam ich.


Zrealizowała: Iwona Górczyńska