W tym roku, po raz pierwszy w Polsce, mieliśmy przyjemność i zaszczyt gościć uczestników XI Międzynarodowego Kongresu HOPE. Do Poznania przybyli pedagodzy z 30 krajów, aby wspólnie omawiać problematykę edukacji w szkołach szpitalnych oraz zagadnienia związane z powrotem dziecka przewlekle chorego do środowiska i szkół macierzystych. Kongres odbywał się w dniach od 14 do 18 maja 2018, co zaowocowało licznymi spotkaniami specjalistów, wymianą doświadczeń i pomysłów. Głównym organizatorem Kongresu był Zespół Szkół nr 110 (szkoła szpitalna) z Poznania.
Dzień 16 maja 2018 podczas Kongresu był tzw. „dniem polskim”, ponieważ w wykładach, warsztatach, spotkaniach uczestniczyło około 70 nauczycieli z wielu szkół szpitalnych i sanatoryjnych z całej Polski. Także grupa nauczycieli Zespołu Szkół nr 33 Specjalnych dla Dzieci i Młodzieży Przewlekle Chorej w Bydgoszczy wzięła udział w tym przedsięwzięciu. Wcześniej zaproszono nas do przygotowania z uczniami prac plastycznych, których prezentacja, w formie wystawy, miała miejsce podczas kongresu. Uczestnicy mogli podziwiać prace dzieci i młodzieży, które wykonane były tylko w trzech kolorach (taką formę przewidywał regulamin projektu) - czerwonym, niebieskim i zielonym „Let’s play colours”. Kolorystyka związana była z barwami logo Kongresu.
Część oficjalną „dnia polskiego” rozpoczęły występy dzieci i młodzieży ze szkół specjalnych i Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Poznaniu. Pierwszym wykładowcą był Pan prof. P. Zimbardo, który podzielił się swoimi spostrzeżeniami dotyczącymi wartości edukacji, która odbywa się w szpitalach, dla dzieci przewlekle chorych na podstawie swoich doświadczeń, obserwacji i badań. Powitał on wszystkich uczestników, prelegentów oraz zaprosił i zachęcił do wysłuchania wykładów i wzięcia udziału w licznych warsztatach, które przygotowane były przez uczestników z różnych krajów. Pani prof. A. Wilczyńska, reprezentująca naukowe środowisko Krakowa, zwróciła uwagę na bardzo ważny problem wykluczenia społecznego. Dane statystyczne w Polsce wskazują, iż 65% dzieci czuje się wykluczonych z grupy. Główne problemy wykluczenia to: sytuacje trudne w szkole, w domu, z rówieśnikami oraz nadużywanie alkoholu i narkotyków. Pani Profesor zaproponowała konkretne rozwiązania terapeutyczne niezbędne w budowaniu relacji i kontaktach międzyludzkich. Kolejny prelegent prof. J. Pyżalski przybliżył problematykę zachowań dzieci i młodzieży przewlekle chorej, wynikającej z korzystania z mediów społecznościowych i Internetu. Ciekawe podejście prezentował prelegent z Perugii dr M. Capurso. Podkreślił rolę czynników edukacyjnych w całym procesie nauczania i zaproponował model planowania. Julie Pollman z USA zwróciła uwagę na istnienie ważnych czynników, warunkujących powrót przewlekle chorego dziecka do szkoły. Duże znaczenie przypisywała rzetelnej informacji o chorobie dziecka, przekazywanej rówieśnikom i udzielanie wsparcia zwłaszcza władz lokalnych i rzeszy specjalistów, zajmujących się terapią. Po wysłuchaniu wystąpień nadszedł czas na zajęcia warsztatowe. Tutaj można było skorzystać z następujących propozycji i odwiedzić: Barcelona Room, Dublin Room, London Room, Oslo Room oraz Foyer Room. Specjaliści prezentowali wypracowane przez siebie metody pracy z dziećmi chorymi w edukacji szpitalnej. Spotkania warsztatowe, jak i konferencja wzbogaciły warsztat pracy nauczycieli, pozwoliły na wymianę doświadczeń z zaprzyjaźnionymi pedagogami ze szkół szpitalnych i sanatoryjnych w Polsce, jak i za granicą, borykających się z tożsamą problematyką edukacyjną.
Podczas wszystkich spotkań uczestnicy mieli możliwość oglądnięcia kliku filmików (2‑minutowych) prezentujących organizację oraz podejmowane działania w szkołach szpitalnych i sanatoryjnych z kilku polskich miejscowości. Nasza szkoła także zaprezentowała się na kongresie w krótkim filmiku:
W przyszłym roku pedagodzy ze szkół szpitalnych będą mieli możliwość spotkania, wymiany doświadczeń oraz szkolenia w Estonii.
Opracowanie i zdjęcia: Joanna Michalak