Dnia 3 października 2013 r. w sali sesyjnej Urzędu Wojewódzkiego w Bydgoszczy odbyła się konferencja na temat: „Współpraca szkół i instytucji w procesie wspierania młodzieży z zaburzeniami lękowymi w pokonywaniu trudności szkolnych”. Konferencję patronatem honorowym objęła Pani Ewa Mes – Wojewoda Kujawsko – Pomorski. W konferencji udział wzięła pani Agnieszka Bańkowska - Dyrektor Wydziału Zdrowia Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Wojewódzkiego, przedstawiciele organów prowadzących z Bydgoszczy i z Grudziądza. Wzięło w niej udział ponad 100 dyrektorów szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych z naszego województwa oraz 20 dyrektorów poradni psychologiczno – pedagogicznych. Pani Anna Łukaszewska, Kujawsko – Pomorski Kurator Oświaty, otwierając konferencję wyraziła oczekiwanie, że przyczyni się ona do zacieśnienia współpracy między środowiskiem medycznym i oświatowym, co w konsekwencji pozwoli skutecznie pomagać uczniom z zaburzeniami psychicznymi i ich rodzinom.
W Polsce bardzo duży odsetek dzieci i młodzieży zmaga się z różnymi zaburzeniami psychicznymi. Wyniki badań potwierdzają, że dojrzewanie jest okresem życia, w którym młodzi ludzie łatwiej popadają w stany obniżonego nastroju, gdzie przechodzenie z roli dziecka w rolę dorosłego ma istotne znaczenie w ujawnianiu się różnych zaburzeń, w tym także zaburzeń psychotycznych. Doświadczenia, obserwacje, poparte wynikami badań stały się głównym czynnikiem skłaniającym do konieczności zastanowienia się nad możliwościami pomocy młodzieży przejawiającej różne zaburzenia psychiczne, szczególnie zaburzenia lękowe. Inicjatorem organizacji konferencji była Pani dr Małgorzata Dąbkowska koordynator Oddziału Dziennego Rehabilitacji Psychiatrycznej dla Dzieci i Młodzieży Kliniki Psychiatrii Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 w Bydgoszczy, Konsultant Wojewódzki ds. Psychiatrii Dzieci i Młodzieży, z którą od wielu lat współpracujemy jako szkoła. W ramach oddziału dziennego, każdego roku, leczeniem oraz oddziaływaniami edukacyjnymi objętych jest około 16 uczniów na poziomie gimnazjalnym i licealnym. Potrzeby w tym zakresie są zdecydowanie większe. Mamy świadomość, że bardzo duża grupa uczniów, u których zdiagnozowano zaburzenia lękowe i inne zaburzenia psychiczne, uczęszcza do szkół masowych. Ich kłopoty w codziennym funkcjonowaniu skłaniają często środowisko szkolne do rozwiązań w postaci indywidualnego nauczania, które ze strony medycznej nie jest pożądane. Podczas konferencji zastanawialiśmy się w jaki sposób skutecznie pomóc młodemu człowiekowi z zaburzeniami psychicznymi, szczególnie zaburzeniami lękowymi.
Zaproszeni specjaliści podzielili się z uczestnikami wiedzą i doświadczeniem oraz wskazali na różne sposoby pomocy młodzieży z zaburzeniami psychicznymi.
Tematem wykładu dr n. med. Małgorzaty Dąbkowskiej było: „Współdziałanie środowisk: medycznego, szkolnego i rodzicielskiego w przeciwdziałaniu przejawom fobii szkolnej u młodzieży”.
Mgr Agnieszka Szałkowska, psycholog z Kliniki Psychiatrii wskazała na „Wpływ zaburzeń lękowych na funkcje poznawcze”.
„Metody pracy szkolnej z uczniami z zaburzeniami psychicznymi” omówiła mgr Roma Bajzert, psycholog Oddziału Dziennego Rehabilitacji Psychiatrycznej dla Dzieci i Młodzieży.
Izabela Maciejewska – dyrektor szkoły szpitalnej podzieliła się doświadczeniami z pracy z uczniem przewlekle chorym, w tym zaburzeniami psychicznymi, na przykładzie praktyki szkolnej w Zespole Szkół Nr 33 Specjalnych dla Dzieci i Młodzieży Przewlekle Chorej w Bydgoszczy.
Niewątpliwie najważniejszym zadaniem, mającym na celu pomoc młodzieży przejawiającej różne zaburzenia psychiczne, jest ścisła współpraca wszystkich środowisk – medycznego, szkolnego i rodzicielskiego. Rodzina jest środowiskiem najważniejszym, które służy wsparciem młodemu człowiekowi, a także jest źródłem wielu informacji o jego funkcjonowaniu, reakcjach na ustalony proces leczenia. Szkoła to drugie środowisko, w którym młody człowiek uczy się określonych zasad funkcjonowania, zdobywa doświadczenie, uczy się prawidłowych interakcji społecznych, radzenia sobie w określonych sytuacjach. Nauczyciele są więc źródłem ogromnej wiedzy o dziecku, o jego problemach, objawach lękowych, zaburzeniach, które obserwują. Niezwykle ważne jest też respektowanie w codziennej działalności pedagogicznej zaleceń lekarskich, przejawianie wobec ucznia określonych zachowań ułatwiających mu pokonywanie trudności związanych z chorobą, np. brak głośnych komentarzy dotyczących nieobecności lub spóźnień, umożliwienie odpowiedzi w formie pisemnej lub w podczas indywidualnej rozmowy z nauczycielem. Tylko wspólnie ustalone działania mogą przynieść dobre rezultaty. Uczniowie przejawiający zaburzenia psychiczne nie mogą z problemem pozostać sami, należy stworzyć jak najlepsze warunki służące pokonaniu różnych trudności i pomocy młodym ludziom w codziennym funkcjonowaniu w rzeczywistości szkolnej.